مقایسه ی احساس امنیت روانی و بهزیستی روانشناختی در پسران 13 تا 18 سال دارای اختلال سلوک و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی احساس امنیت روانی و بهزیستی روانشناختی در پسران 13 تا 18 سالدارای اختلال سلوک و عادی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماریشامل کل دانش آموزان دوره متوسطه پسر 13 تا 18 سال مدارس شهرستان خوی در سال تحصیلی 99-98بود. دراین پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند 100 نفر دانش آموز (50 نفر دانش آموز عادی) و (50 نفردانش آموز اختلال سلوک) از مدارس شهرستان خوی انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش،از پرسشنامه های اختلال سلوک شهریوری و همکاران (2004)، امنیت روانی زارع و امین پور (1390) وبهزیستی روانشناختی ریف و همکاران (2004) استفاده شد. برای بررسی تفاوت دو گروه از آزمون t مستقلاستفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین احساس امنیت روانی و بهزیستی روانشناختی درپسران 13 تا 18 سال دارای اختلال سلوک و عادی تفاوت معناداری در سطح 0/01 وجود دارد و پسراندارای اختلال سلوک احساس امنیت روانی و بهزیستی روانشناختی کمتری نسبت به پسران عادی داشتند.

Keywords:

اختلال سلوک , احساس امنیت روانی , بهزیستی روانشناختی , نوجوان