احسان حقیری - کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرا، موسسه آموزش عالی اخلاق و تربیت، قم
نگین تقدس - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، نجف آباد اصفهان
مریم یکتا - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاداسلامی واحد لاهیجان
زهرا مفتخری - کارشناسی روانشناسی، دانشگاه پیام نور واحد البرز

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود رضایت زناشویی و کاهش گرایش به روابط فرا زناشوییزنان متأهل تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه یمورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه زنان متأهل شهر تهران بود که در 6 ماهه نخست سال 99 به مراکز مشاوره مراجعه کردهبودند که به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از آنها، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار دادهشدند. گروه آزمایش برنامه زوج درمانی هیجان مدار را در8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترلهیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس رضایت زناشویی انریچ و روابط فرا ازدواجشیردل، 1385) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از آزمونتحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترلدر متغیرهای رضایت زناشویی و گرایش به روابط فرا زناشویی، تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاصل از پژوهشمی توان اظهار کرد که زوج درمانی هیجان مدار باعث افزایش رضایت زناشویی و کاهش گرایش به روابط فرا زناشویی زنان متأهلشده است؛ بنابراین، زوج درمانی هیجان مدار می تواند به عنوان شیوه مناسبی در جهت بهبود تعارضات و مشکلات جنسی زوجیندر نظر گرفته شود.

زوج درمانی هیجان مدار، رضایت زناشویی، روابط فرا زناشویی