بررسی تأثیر آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی، بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی با سابقه بستری در بخش‌های روان بیمارستان‌های نظامی شهر بوشهر

مقدمه: ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری روانی فشار و نگرانی قابل ملاحظه‌ای را به دیگر اعضای خانواده اعمال می‌کند بار روانی تحمیل شده ناشی از مراقبت یک بیمار روانی می‌تواند سطح سلامت جسمانی و روانی مراقبت کنندگان را به عنوان یک بیماری پنهان کاهش دهد و در مجموع باعث کاهش کیفیت زندگی فرد مراقب شود. هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی کنترل دار تصادفی شده است که در سال 1397 انجام شده است. تعداد 50 نفر از مراقبین خانگی بیماران روانی با سابقه بستری در بیمارستان‌های نظامی شهر بوشهر، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو دسته آزمون و کنترل تقسیم شدند. به مراقبین خانگی گروه آزمون طی 5 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش رفتارهای سازگارانه بر اساس الگوی سازگاری روی داده شد. کیفیت زندگی مراقبین بر اساس پرسش نامه کیفیت زندگی Sf-36 قبل و یک ماه بعد از مداخله ارزیابی شد. داده‌ها با استفاده از کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر، تی زوجی و تی مستقل در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد ارزیابی واقع شد و نتایج در سطح معناداری (0/05‌P<) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون آماری تی مستقل نمره میانگین کل کیفیت زندگی قبل از مداخله بین دو گروه آزمون و کنترل معنادار نبود (0/05‌P>)؛ اما نتایج آزمون تفاوت آماری معناداری را بین نمرات پس از مداخله در بعد سلامت روانی بین گروه آزمون و مداخله نشان داد (0/05‌P>). در مقایسه نمرات قبل و پس از مداخله فقط در گروه آزمون تفاوت معنادار مشاهده گردید (0/05‌P>). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی مؤثر است. کد کارآزمایی بالینی: IRCT20190130042566N

Keywords:

Adaptation , Caregivers , Quality of Life. , سازگاری , کیفیت زندگی , مراقبین.