بررسی تأثیر آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر مهارت‌های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان بیمارستان‌های منتخب آجا

مقدمه: مهارت‌های ارتباطی و سازگاری اجتماعی جزء مهم خدمات پرستاری است؛ و با توجه به این‌که حرفه‌ای اجتماعی است، مستلزم برخورداری از سازگاری اجتماعی بالا می‌باشد. به ویژه‌ پرستاران بخش روان که از عمده مسئولیت‌های آن‌ها ایجاد یک رابطه‌ی مبتنی بر اعتماد و ایجاد انگیزه در بیماران جهت مشارکت در روند درمان است. هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر آموزش کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر بر مهارت‌های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی و جامعه آماری آن شامل پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان‌های آجا در سال 1397 بود. تعداد پرستاران منتخب 60 نفر بود که به طور مساوی بین دو بیمارستان مداخله و کنترل قرار گرفتند. در طول 10 جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای در مدت 2 ماه، آموزش‌های کفایت اجتماعی فلنر، برای پرستاران گروه مداخله اجرا و از پرسشنامه‌های مهارت‌های ارتباطی بارتون و سازگاری اجتماعی بل، برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل آمار توصیفی و استنباطی قرار گرفت. یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون تی مستقل و تی زوجی آموزش‌های کفایت اجتماعی مبتنی بر مدل فلنر موجب بهبود معنادار میانگین نمرات مهارت‌های ارتباطی و سازگاری اجتماعی بعد از مداخله شده است (0/05‌P<)؛ و در تمام خرده مؤلفه‌های مهارت ارتباطی، نمرات میانگین بعد از مداخله افزایش داشته است، اما این افزایش میانگین تنها در مورد خرده مؤلفه، مهارت شنیداری در سطح 0/01 معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش کفایت اجتماعی فلنر روشی مؤثر در بهبود وضعیت مهارت‌های ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان است. متخصصان حوزه سلامت می‌توانند از این آموزش به عنوان روشی مؤثر در بهبود وضعیت ارتباطی و سازگاری اجتماعی پرستاران بخش روان استفاده کنند.

Keywords:

Communication Skills , Social Adjustment , Social Competence. , سازگاری اجتماعی , کفایت اجتماعی , مهارت‌های ارتباطی.