بررسی تأثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحرانها و حوادث غیر مترقبه: یک مطالعه مقدماتی
عنوان مقاله: بررسی تأثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحرانها و حوادث غیر مترقبه: یک مطالعه مقدماتی
شناسه ملی مقاله: JR_MCS-6-3_006
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_MCS-6-3_006
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیه کاملی - MSc Student in Emergency Nursing, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
شهلا علیاری - (*Corresponding Author) Ph.D. in Curriculum Studies, Assistant Professor, Maternal Newborn Health Department, Aja University of Medical Sciences, Faculty of Nursing.
هنگامه حبیبی - MSc Nursing, Instructor, Pediatric Department, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
سید امیرحسین پیشگویی - Ph.D., of Nursing, Associate Professor, Critical care Nursing Department, Faculty of Nursing, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
خلاصه مقاله:
سمیه کاملی - MSc Student in Emergency Nursing, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
شهلا علیاری - (*Corresponding Author) Ph.D. in Curriculum Studies, Assistant Professor, Maternal Newborn Health Department, Aja University of Medical Sciences, Faculty of Nursing.
هنگامه حبیبی - MSc Nursing, Instructor, Pediatric Department, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
سید امیرحسین پیشگویی - Ph.D., of Nursing, Associate Professor, Critical care Nursing Department, Faculty of Nursing, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مقدمه: در آموزش علوم پزشکی از جمله پرستاری هدف تربیت افرادی است که بتوانند با مهارتهای تفکر عالی (تفکر انتقادی)، تلفیق معلومات، استفاده از استدلال بالینی صحیح و با تکیه بر شواهد، تصمیمگیری را به بهترین نحو انجام دهند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحرانها و حوادث غیر مترقبه، انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر، یک مطالعه مقدماتی به شیوه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد میباشد که در دانشکده پرستاری آجا در سال 1397 اجرا گردید. 27 نفر از دانشجویان پسر ترم 6 پرستاری به روش تمام شماری وارد مطالعه شدند. وضعیت تفکر انتقادی دانشجویان با استفاده از پرسش نامه استاندارد مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا، قبل و 4 هفته بعد از آموزش، بررسی شد. برنامه آموزش استدلال بالینی با استفاده از مدل فرضیه پردازی تکرار شونده در قالب 5 جلسه آموزشی ارائه گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از آزمون تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: در مطالعه حاضر، میانگین و انحراف معیار تفکر انتقادی قبل از آموزش به روش استدلال بالینی 2/02 ± 7/63 و بعد از آموزش 3/36 ± 2/26 بود. بین میانگین تفکر قبل و بعد، تفاوت معناداری (0/047P=) وجود داشت. آموزش با روش استدلال بالینی، باعث افزایش مهارتهای تفکر انتقادی به نسبت قبل از مداخله شده است.
بحث و نتیجهگیری: میزان تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری، به نسبت قبل از آموزش با روش استدلال بالینی افزایش معنیداری داشت و میتوان نتیجه گرفت که این روش آموزشی، همانند سایر روشهای آموزشی فعال، میتواند باعث بهبود و ارتقا تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری گردد. امید است با بهکارگیری این روش تدریس گامی مؤثر در جهت یادگیری هر چه بهتر دانشجویان و بهبود عملکرد پرستاران در بالین، برداشته شود.
کلمات کلیدی: Critical Thinking, Clinical Reasoning, Teaching Methods, Nursing Students., تفکر انتقادی, استدلال بالینی, روشهای تدریس, دانشجویان پرستاری.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1151717/