تحلیل کارکردهای اجتماعی آیینها و جشنها در شاهنامه
عنوان مقاله: تحلیل کارکردهای اجتماعی آیینها و جشنها در شاهنامه
شناسه ملی مقاله: JR_JLSS-53-3_002
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JLSS-53-3_002
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمود آقاخانی بیژنی - اصفهان
محسن محمدی فشارکی - دانشگاه اصفهان
خلاصه مقاله:
محمود آقاخانی بیژنی - اصفهان
محسن محمدی فشارکی - دانشگاه اصفهان
در فرهنگ ایرانزمین، آیینها و جشنها، فعالیتهای نمادین، متعارف و مرسومی هستند که در اشکال، اهداف و زمانهای خاصی برگزار میشود. برخی از این آیینها، جشنها و مناسک مربوط به آنها در شاهنامه فردوسی بازتاب داده شدهاند که بیانگر قاعدهبندی فعالیتهای جمعی و آهنگ تکرار این فعالیتها است که جامعه و فرهنگ ایرانی خود را در آن بازتولید میکند. در این پژوهش به تحلیل کارکرد اجتماعی آیینهای پذیره مهمان یا مسافر، سوگواری، بارخواهی و جشنهای سده، نوروز و مهرگان همراه با تحلیل بنمایههای اسطورهای آنها میپردازیم. این پژوهش به شکل بنیادی، بر پایة مطالعات کتابخانهای و به روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. پس از تحلیل دادهها و یاری گرفتن از منابع گوناگون، میتوان گفت آیینها، جشنها و مناسک مربوط به آنها، به تثبیت جامعه و بهنوعی بازسازی اخلاقی مثبت کمک میکنند و کارکردی اجتماعی وحدتآفرین در جامعه دارند؛ بنابراین وجود جشنها و آیینها با انجام فعالیتهای نمادین، همواره سبب تقویت همبستگی، اتحاد مردم (در صورتهای آشکار و پنهان)، افزایش اقتدار و مشروعیت، بازتولید جامعه، هویت ایرانی و حفظ فرهنگ ایرانی میشود و به همین دلیل است که چنین آیینها و جشنهایی هر ساله انجام میشوند.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1151983/