باغ ایرانی تهران منظر خلاق در تلفیق سنت با مدرنیته

در رویکرد نوین به هنر باغسازی، باغ به‌مثابه فضای‌جمعی شناخته و با میل به طبیعت و فرهنگ طراحی می‌شود. از این‌رو باغ‌های جدید تنها برای استفاده از هوای پاکیزه و آرامش مدنظر نیستند بلکه توسعه حیات مدنی شهروندان در آن‌ها مورد توجه قرار گرفته است به‌طوری‌که در شهرهای توسعه یافته، یکی از اهداف اصلی گردشگران، بازدید از باغ‌ها و پارک‌های تاریخی و جدید است. برای گردشگران خارجی که به ایران می‌آیند نیز باغ ایرانی یک هدف است. باغ ایرانی که دست‌آورد منظرین جامعه ایران محسوب می‌شود نقش مهمی در بازگویی تمدن ایران دارد؛ لذا تنها حفظ و مرمت آثار گذشته به حالت موزه‌ای کافی نیست و تداوم آن مستلزم طراحی باغ‌های متنوع، مطابق با این کهن‌الگو با توجه به نیازهای امروز ایران است. باغ ایرانی تهران که در سال ۱۳۹۱ توسط مهندسین مشاور پژوهشکده نظر طراحی و اجرا شد، از معدود نمونه‌های امروزی‌شده این کهن‌الگو در ایران است. این باغ در حال حاضر مورد استقبال اکثریت تهرانی‌ها قرار گرفته و موجب ارتقاء کیفیت فضا و بازیابی هویت ایرانی شده است. این پژوهش با نگاهی نقادانه به بخش‌های مختلف طرح باغ ایرانی، تأثیر آن بر محیط اطراف، میزان رعایت الگوهای طرح در مقایسه با الگوی اصیل، تعامل اجتماعی و کارکرد طرح در ارتباط با بستر، به ارزیابی مبانی نظری و روش‌شناختی پروژه می‌پردازد.

Keywords:

پروژه منظر شهری , باغ ایرانی , تهران