سمانه یاراحمدی - پژوهشگر دکتری معماری منظر، دانشگاه تربیت مدرس
مینا لطفاللهییقین - کارشناس ارشد معماری منظر، دانشگاه تهران
لیلا تشکری - کارشناس ارشد معماری منظر، دانشگاه تهران

در میان پروژه‌های منظر اجرا شده دوره معاصر در تهران «پل طبیعت» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این پل با خلق یک فضای شهری جدید و فعال در شهر در جهت ارتقای کیفیت فضاهای جمعی قدم برداشته و همچنین به دلیل موقعیت خاص بستر طرح، نظرگاهی به شهر تهران ایجاد کرده که از عوامل جذابیت آن به شمار می‌رود. فرم سازه متفاوت این پل نیز در شهر توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. از آنجایی که کلانشهر تهران در روند توسعه سریع خود با چالش‌های گوناگونی مانند کمبود فضاهای جمعی، ناخوانایی و سردرگمی شهروندان در زندگی پیچیده شهری مواجه است ایجاد چنین فضاهایی که منجر به درک معنا و هویت محیط از جانب مردم شده و پیوند انسان با محیط و حس رضایت از آن را تقویت می‌کند ضروری به نظر می‌رسد. در طراحی و ساخت این پل اهداف متفاوتی از قبیل ایجاد فضای جمعی برای افراد مختلف جامعه، زیبایی، پیاده‌مداری، نظرگاه شهری و طبیعت‌گرایی مد نظر بوده است. این پژوهش میزان دستیابی طرح به این اهداف را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد.

پل طبیعت, منظر معاصر تهران, فضای‌ جمعی, نظرگاه, طبیعت‌گرایی