سنجش امکان بهرهگیری از روش اروین پانوفسکی در خوانش نماهای خانههای تاریخی ایران
عنوان مقاله: سنجش امکان بهرهگیری از روش اروین پانوفسکی در خوانش نماهای خانههای تاریخی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_BAGH-17-92_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_BAGH-17-92_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیه جلالی میلانی - پژوهشگر دکتری معماری اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
احد نژاد ابراهیمی - دانشیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
حامد بیتی - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
علی وند شعاری - دانشیار، دانشکده فرش دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
خلاصه مقاله:
سمیه جلالی میلانی - پژوهشگر دکتری معماری اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
احد نژاد ابراهیمی - دانشیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
حامد بیتی - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
علی وند شعاری - دانشیار، دانشکده فرش دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران.
بیان مسئله: در پژوهشهای تاریخ معماری ایران، به غیر از خود بناها، منابعی تاریخی که بتوان با اتکاء بر آنها به انجام این پژوهشها اقدام کرد، عموماً محدودند. بنابراین ضرورت آشنایی و تسلط بر روشهایی که از طریق خوانش بناهای تاریخی، میتوانند اطلاعات تاریخی مورد نیاز را در اختیار قرار دهند، احساس میشود. در میان روششناسیهای شناختهشدهای که به منظور خوانش آثار تاریخی مورد استفادۀ پژوهشگران قرار میگیرند، آیکونولوژی (شمایلشناسی) «اروین پانوفسکی» روشی است که به دنبال فهم معنای اثر در تقابل با فرم آن است. این روش که دارای مراتبی سهگانه است، در ایران هرچند در پژوهشهای تفسیری-تاریخی در حوزههایی چون نگارگری، فرش و یا اشیای تاریخی مورد استفاده قرار گرفته، اما بهندرت در حوزۀ پژوهشهای تاریخ معماری مورد توجه بوده است. هدف پژوهش: تحقیق حاضر در درجۀ اول به دنبال فهم آن است که آیا روش خوانش آیکونولوژیک پانوفسکی به طور کلی در پژوهشهای تاریخ معماری کاربرد دارد، و پس از اطمینان حاصلکردن از این موضوع در درجۀ بعدی به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که در صورت کاربست این روش مشخصاً در مطالعۀ نمای خانههای تاریخی ایران، قابلیتها و محدودیتهای آن در این زمینه چیست. روش پژوهش: پس از اطمینانیافتن از کارکرد عمومی روششناسی آیکونولوژی در پژوهشهای تاریخی معماری با تکیه بر روش مطالعۀ کتابخانهای، با اتکاء بر روش پژوهش موردی، یک نمونه نما مربوط به خانهای قاجاری-پهلوی در شهر تبریز، بر مبنای مراتب سهگانۀ آیکونولوژی پانوفسکی مورد خوانش قرار گرفته است. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان میدهد خوانش آیکونولوژیک پانوفسکی به طور کلی در حوزۀ تاریخ معماری کاربرد داشته و همچنین در زمینۀ مطالعۀ نمای خانه در معماری تاریخی ایران قابل استفاده است، ضمن اینکه بهرهگیری از آن در این حوزه، پژوهشگر را با برخی قابلیتها و محدودیتها مواجه میکند.
کلمات کلیدی: خوانش, آیکونولوژی, روش اروین پانوفسکی, نما, خانههای تاریخی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1152329/