حسن شکری واحد - مربی پژوهش، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
پریسا شاهین رخسار - مربی پژوهش و دانشجوی دکتری، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
ناصر دواتگر - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

محدودیت آب و کمبود نیتروژن از عوامل مهمی هستند که می‌توانند رشد گیاه برنج را تحت تأثیر قرار دهند. به‌منظور بررسی مقدار بهینه مصرف نیتروژن در شرایط محدودیت آب، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل (چندعاملی) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 1394 در‌ موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. در ‌‌این مطالعه چهار سطح کود نیتروژن از منبع اوره شامل صفر (N0)‌،60‌(N60)، 90(N90) و 120‌(N120) کیلو‌گرم نیتروژن خالص در هکتار و سه سطح آبیاری به شیوه غرقاب دائم (I0)، با تناوب هشت روز (I8) و با تناوب دوازده روز (I12) انتخاب شدند. نتایج نشان داد تیمارهای آبیاری بر ارتفاع بوته، طول خوشه و عملکرد کاه مؤثر نبودند درحالی‌که تعداد پنجه، وزن صد دانه و وزن دانه‌های خالی تحت تأثیر شیوه‌های آبیاری قرار گرفتند. برهمکنش تیمارهای آبیاری و نیتروژن نشان داد که افزایش کود نیتروژن در شرایط کمبود آب منجر به افزایش عملکرد دانه، وزن صد دانه و تعداد پنجه شد.

آبیاری, اوره, برنج, نیتروژن, تناوب