منوچهر تقوی شاه مراد محله - رشته مدیریت دولتی، گرایش مدیریت و پیشرفت توسعه شهری و روستایی، دانشگاه پیام نور گیلان مرکز رشت

ایجاد تعادل بین کار و زندگی، یکی از مهم ترین دغدغه های کارکنان سازمان ها در عصر کنونی است. به بیان دیگر، موفق ترین کارکنان کسانی هستند که بتوانند بین زندگی کاری و زندگی خود تعادل برقرار کنند. یکی از ابزارهای ایجاد تعادل بین زندگی کاری - خانوادگی ایجاد برنامه های انعطاف پذیر در سازمان ها می باشد. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین تعادل بین کار و زندگی با نگرش های کاری می باشد. در این مقاله تعادل بین کار و زندگی و ضرورت مدیریت کردن آن به منظور جلوگیری از عوارض عدم تعادل بین کار و زندگی، بررسی شده و اشاره شده است که تعدرض بین کار و زندگی مسئله اغلب افراد، سازمان ها و جوامع است و شدت ضعف آن با سطح پیشرفت فناوری و توسعه یافتگی، ارزش های فرهنگی و اجتماعی، سیاست ها و برنامه های سازمان ها و دولت ها، و وبژگی های فردی رابطه دارد. همچنین، با توصیف و تشریح عوامل مؤثر بر ایجاد تعارض بین کار و زندگی در کشورهای پیشرفته صنعتی، فهرستی از عوارض ناشی از آن ارایه شده و با این استدلال تاریخی که بسیاری از مسائل امروز کشورهای صنعتی می تواند مشکل آینده کشورهای در حال توسعه باشد، بر اهمیت مدیریت تعادل بین کار و زندگی تاکید شده است. با توجه به ابعاد و گستره موضوع که فرد، سازمان و جامعه را تحت تاثیر خود قرار می دهد و با رویکردی سیستمی، همه افراد جامعه، در هر سطح و در هر شغلی، مسئولیت دارند در راه ایجاد تعادل بین کار و زندگی گام بردارند.

تعادل، کار، زندگی، علوم اجتماعی، توسعه یافتگی