رسیدگی افتراقی به جرائم اطفال و نوجوانان در حقوق کیفری ایران

یکی از رویکردهای اصلاحی در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، توجه به اصول روانشناسی و تربیتی در محاکمه و مجازات و بازاجتماعی شدن اطفال و نوجوانان بزهکار است جهت نیل به این هدف، به کارگیری مقام قضایی متخصص و با تجربه و پیش بینی قوانین شکلی جهت رسیدگی به جرایم مختص این قشر کار کارگشا خواهد بود.هدف از پژوهش حاضر، بررسی افتراقی شدن پروسه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان بر اساس قانون جدید آیین دادرسی کیفری است که مشخص شود قانونگذار در رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان در کلیه مراحل عدالت کیفری از کشف جرم تا اجرای احکام چه امتیازاتی برای این افراد در نظر گرفته است. این تحقیق از نوع کتابخانه ای بوده و با استفاده از فیش برداری تهیه شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 در مقایسه با سایر قوانین شکلی مشابه از حیث پیش بینی مراجع اختصاصی جهت رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان اقدامات موثری انجام داده ولی در عین حال دارای کاستی هایی است که می بایستی قانونگذار در اصلاحات بعدی به آن توجه ویژه نماید.

Keywords:

اطفال , نوجوانان , رسیدگی افتراقی , پرونده شخصیت , دادگاه اطفال و نوجوانان.