سمیه پورابراهیم عمران - هنرستان ملاصدرا معلم، طراحی و دوخت لباس
زهرا اکبرزاده نیاکی - دانشگاه حضرت معصومه (س) هیات علمی (مربی)، طراحی پارچه و لباس

بحران منابع طبیعی و آســیب های زیســت محیطی ناشــی از تولید نامحدود پوشــاک و تحمیل مقادیر زیاد مواد بازگشــت ناپذیر به طبیعت، ضرورت بازنگری در تمامی مراحل چرخه پوشاک (طراحی، تولید، مصرف و پس از مصرف) را ایجاب میکند. برای تحقق اهداف توســعه پایدار، دســتیابی به مُد پایدار در صــنعت پوشــاک، امر مهمی محسـوب می شـود. اما رویکردهای غالب در طراحی پوشاک برای توسعه پایدار، مبتنی بر دیدگاه زیست محیطی بوده و از این رو در بیشتر موارد با بکارگرفتن پروسه های دوستدار محیط زیست از طریق قانونمند کردن جریان پساب، بهبود و ماکزیمم کردن کارایی پروسه تولید مورد تاکید قرار گرفته و حال اینکه تمرکز بر روی پروسه های تولید برای حل مشکلات محیط زیستی، یک راه حل، از روشهای کوتاه مدت است و برای حل مشکلات محیط زیستی پوشاک با اثرات مخرب کمتر، از مرحله طراحی باید شروع کرد. از اینرو پژوهش حاضر سعی در معرفی رویکردهای طراحی پایدار در صنعت مد با روش توصیفی با اتکا به منابع کتابخانه ای دارد. با آگاهی بخشی به طراحان لباس از بدو ورود به این رشته، میتوان توجه طراحان را به مواردی فراتر از سیلوئت لباس، سبک و بیان شخصی جلب نمود و آنها رارد قالب مُد سبز به طراحانی مسئول تبدیل کرد.

طراحی لباس، زنان، توسعه پایدار، طراحی پایدار.