رابطه بین ارتباطات سازمانی و بدبینی سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان ادارات بنیاد شهید و امور ایثارگران غرب مازندران)

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ارتباطات سازمانی و بدبینی سازمانی کارکنان ادارات بنیاد شهید و امور ایثارگران غرب استان مازندران می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری کارکنان واحدهای مذکور بوده که به کمک جدول مورگان و از روش نمونه گیری تصادفی ساده با تخصیص متناسب 113 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسش نامه سنجش ارتباطات سازمانی کوهن (1996) با پایایی 0/873 و همچنین پرسش نامه بدبینی سازمانی کالاگان (2009) با پایایی 0/920 می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(شامل: آزمون کولموگروف- اسمیرنف، آزمون ضریب همبستگی و آزمون رگرسیون خطی) به کمک نرم افزار SPSSانجام شد. یافته های تحقیق حاکی از این است که بین ارتباطات سازمانی و سه مولفه آن (کانال ارتباطات، محتوای ارتباطات و سبک ارتباطات) با بدبینی سازمانی رابطه منفی و معناداری یافت شد و تنها بین مسیر ارتباطات و بدبینی سازمانی رابطه معناداری یافت نشد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد که از بین مولفه های ارتباطات سازمانی تنهابُعد محتوای ارتباطات سازمانی قادر به تبیین بدبینی سازمانی می باشد.

Keywords:

ارتباطات سازمانی , بدبینی سازمانی , بنیاد شهید و امور ایثارگران غرب مازندران.