روایتی از آموزش مجازی و یادگیری دروس از دیدگاه دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان آمل در دوره بیماری covid19

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مجازی بر یادگیری دروس از دیدگاه دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان آمل در دوره ی بیماری کرونا می باشد که با استفاده از رویکرد کیفی و با روش تحلیل روایت انجام گردیده است. جامعه ی آماری این پژوهش تمامی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان مرکز بیت الهدی آمل می باشدکه تعداد ده نفر از آن ها با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی، جهت مصاحبه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها در پژوهش حاضر، مصاحبه های روایی و نیمه ساختار مند و غیر ساختارمند می باشد که بنابر شرایط بیماری کرونا، به صورت غیر حضوری و از طریق پیام رسان ها و در قالب فایل های صوتی صورت گرفت. سپس جهت تحلیل داده ها ابتدا مصاحبه ها به صورت دقیق و بدون کم و کاست مکتوب و پس از کدگذاری اولیه، مقوله بندی و انتخاب تم انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد عواملی چون توانایی و مهارت اساتید در تدریس و جذب دانشجویان به یادگیری، کیفیت تدریس و... در کیفیت آموزش و یادگیری دانشجویان تاثیر گذارند و مواردی چون وجود امکانات زمینه ای در برگزاری کلاس های مجازی مانند اینترنت پرسرعت و مقرون به صرفه، تنوع در زیر ساخت برنامه ها، آموزش های کافی و از قبل تعیین شده برای آشنایی بستر برگزاری کلاس های مجازی، داشتن برنامه ای مناسب و منظم و ... می توانند تاثیرات به سزایی در افزایش یادگیری از طریق فضای مجازی داشته باشند. همچنین به دلیل همگام شدن ورود آموزش مجازی به ایران به صورت رسمی با شیوع بیماری covid19، تاثیراتی چون عدم تمرکز، تشویش های ذهنی، اضطراب، تاثیرات دوران قرنطینه و... نیز نقش تاثیرگذاری در کاهش یادگیری از طریق فضای مجازی داشته اند.

Keywords:

آموزش , آموزش مجازی , یادگیری , دانشجو معلمان , بیماری covid19