ارزیابی تاثیر سطوح مختلف استحصال نزولات جوی در تامین آب آبیاری درختان پسته

از آنجائی که بیشترین آب مصرفی مربوط به بخش کشاورزی است، منابع آب قابل دسترس به­‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌­خشک عامل اصلی محدود­کننده تولیدات کشاورزی است. لذا، در صورت استحصال نزولات جوی و اعمال مدیریت صحیح آن، می­توان بخشی از کمبود منابع آب در مناطق یاد­شده را جبران کرد. هدف پژوهش حاضر، انتخاب مناسب‌ترین سطوح مختلف استحصال نزولات جوی بر اساس سامانه تصمیم‌­گیری چند­معیاره به روش تحلیل سلسله­‌مراتبی (AHP) و بررسی کارایی آن در تامین آب مورد نیاز باغات پسته بوده است. نتایج تحلیل AHP نشان داد، معیار اثرات زیست­‌محیطی با وزن 0.342 و معیار ماندگاری با وزن 0.284 به‌­ترتیب بیشترین میزان تاثیرگذاری موثرترین معیار در انتخاب بهترین سطح آبگیر بودند. سرانجام، سامانه آبگیر با سطح عایق ژئوممبران با وزن 0.371، به­‌عنوان مناسب­ترین سطح آبگیر انتخاب شده، سامانه‌­های آبگیر با سطوح عایق پلاستیک و ایزوگام به‌­ترتیب با وزن 0.350 و 0.279 در اولویت­‌های بعدی قرار گرفتند. همچنین، نتایج حاصله نشان داد که از سطح آبگیر در مساحت 800 متر مربع و بارش متوسط سالانه 300 میلی­‌متر، پتانسیل استحصال 200 متر مکعب آب در سال وجود دارد. با این حجم آب استحصالی و انتخاب روش آبیاری قطره­ای همراه با فیلتر سنگریزه­ای، آب آبیاری سالانه 200 درخت پسته بارور در طول یک فصل زراعی تامین خواهد شد. بنابراین، با  استحصال نزولات جوی بخشی از آب مورد نیاز باغات در مناطق خشک و نیمه‌خشک تامین شده و ضمن حفظ پایداری تولید و افزایش درآمد باغداران، از فشار مضاعف بر منابع آب سطحی و زیرزمینی نیز کاسته خواهد شد.

Keywords:

سطح عایق ایزوگام , سطح عایق پلاستیک , سطح عایق ژئوممبران , سطوح آبگیر , تحلیل سلسله مراتبی