سارا نظری - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران
امیررضا نظام آبادی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران
مریم فرح زاد - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران

محله شوش یکی از مناطق قدیمی تهران است که به دلیل داشتن سابقه طولانی بافت فرسوده به یکی از مناطق جرج خیز تهران تبدیل شده است. و اغلب ساکنان آن مهاجران بین شهری هستند و هنوز با مکان جدید انس نگرفته اند. و این تصور می رود که ساکنان قدیمی به دلیل پاره ای از مسائل از جمله قرار گرفتن این مناطق در نقاط کور، قدیمی بودن منازل مسکونی و مستحکم نبودن آن، این محلات را ترک کرده و به جای دیگر نقل مکان کرده اند و ساکنان جدید جای آنان را گرفته اند. این ساکنان دچار انواع آسیب ها می شوند و قابلیت خاصی برای پیدا کردن شغل ندارند و به دلیل عدم تمکن مالی، نداشتن سرمایه، مهارت و تحصیلات، برای سکونت محله های ارزان را انتخاب کرده اند و به علت عدم برخورداری از درآمد کافی و محرومیت ها به انواع آسیب ها و بزهکاری روی می آورند و حتی برای کسانی هم که مستقیم با آسیب در ارتباط نیستند با وجود همجواری صدمه وارد می کنند که به نوبه خود تبعات و عواقبی را به دنبال دارد که شامل نا امنی حتی در تردد و عبور و مرور اهالی به علت حضور معتادان و ساقیان مواد مخدر نیز می شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر بافت فرسوده و گسترش مکان های جرم خیز می باشد و روش این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی است و جمع آوری داده ها و اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و اسنادی است.

بافت فرسوده، مکان های جرم خیز، محله ی شوش