ویروس کرونا، وضعیت ترکیب بدنی و Vo(2)max نوجوانان طی دوران بی تحرکی ناشی از آن

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر خانه نشینی و سبک زندگی کرونا بر ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی نوجوانان است. در اینمطالعه نیمه تجربی 178 نفر نوجوان مرد با میانگین سنی (0.057 ± 13.85) سال و BMI (0.29±20.26) به صورت داوطلبانه موردآزمون قرار گرفتند که فاصله بین دو جلسه 8 ماه بود و در جلسه اول قد، وزن و BMI آزمودنی ها اندازه گیری شد و سپس آزمون کوپر12 دقیقه ای گرفته شد و شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی ثبت شد و ضربان قلب بلافاصله از طریق شریان رادیال اندازه گیری و ثبتشد و در جلسه دوم مراحل پیش آزمون تکرار شد و دادهها ثبت شد و دادهها، توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 از طریق آزمون Tهمبسته در 𝑝p≤0.05 تجزیه و تحلیل شدند. این پژوهش رضایت نامه از تمامی افراد شرکت کننده دریافت کرده و تمامی ملاحظاتاخلاقی را رعایت کرده است. و دارای کد اخلاق (LU.acra.2020.32) از دانشگاه لرستان می باشد. یافته ها نشان داد که تغییرات سبکزندگی ناشی از ویروس کرونا یعنی به مدت تقریبا هشت ماه بی تحرکی باعث افزایش معنیدار شاخص BMI؛ (p≤0.05) و وزن شدهاست (p≤0.05) و همچنین باعث کاهش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی شده است (p≤0.05). با توجه به داده های به دستآمده می توان به این نتیجه رسید که سبک زندگی کرونا و خانه نشینی 8 ماهه باعث افزایش معنی دار BMI و وزن شده است و همچنینحداکثر اکسیژن مصرفی نیز کاهش معنی داری پیدا کرده است.

Keywords:

سبک زندگی , کرونا ویروس , ترکیب بدنی , حداکثر اکسیژن مصرفی , نوجوانان