بررسی و مقایسۀ نیازهای انطباق‌پذیری خانواده‌های شهری و روستایی کرمانشاه پس از موقعیت بحران

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسۀ نیازهای انطباق­پذیری خانواده­های شهری و روستایی بعد از موقعیت بحران انجام گرفت. خانواده­های ساکن در شهر سرپل­ذهاب و روستاهای دشت ذهاب که پس از زلزلۀ کرمانشاه همچنان در شهر و روستای خود ماندند و با شرایط منطقۀ سکونت خود انطباق یافتند، جامعۀ­آماری مطالعه را تشکیل دادند. برای انتخاب اعضای نمونه از شیوۀ تصادفی خوشه­ای استفاده شد و تعداد 380 خانواده ‌از شهر سرپل­ذهاب برای نمونۀ پژوهش انتخاب شدند و در روستا نیز تعداد 5 روستا بر حسب تصادف انتخاب شدند و تعداد 300 خانوادة روستایی این پرسش­نامه را تکمیل کردند. به منظور اندازه­گیری متغیر نیازهای انطباق­پذیری از پرسش­نامۀ محقق­ساخته با عنوان «انطباق‌پذیری خانواده­ها» استفاده شد که دارای سه خرده­مقیاس «خانواده»، «خرده‌منظومۀ همسران»، «خرده­منظومۀ والد - فرزند» بود. در پژوهش حاضر، ضریب اعتبار پرسش­نامه در گروه نمونۀ مورد مطالعه برابر با 868/0 به­دست آمد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت­های معنی‌داری در نیازهای انطباق­پذیری بین خانواده­های شهری و روستایی وجود دارد. در خرده­مقیاس خانواده، نیازهای امنیت‌بخشی و باورسازی در خانواده‌های شهری نسبت به نیازهای خانواده­های روستایی در اولویت بیشتری بودند. در خرده‌مقیاس همسران، نیازهای واقع­گرایانه زوج‌های شهری بیشتر از نیازهای واقع­گرایانه زوج‌های روستایی بود. همچنین در خرده­مقیاس والد - فرزند، تفاوت معناداری میان نیازهای خانواده­های شهری و روستایی یافت نشد. با توجه به نیازهای انطباق­پذیری متفاوتی که در شهر و روستا وجود دارد، می توان در بسته­های حمایتی پس از بحران، این نیازها را مورد توجه خاص قرار داد.

Keywords:

نیاز , انطباق‌پذیری , خانوادۀ شهری , خانوادۀ روستایی , بحران