مینو صدیقی کسمایی - دکترای جامعهشناسی دانشگاه تهران
محمد مهدی فرزبد - دکترای جامعهشناسی دانشگاه مازندران

شهر بابلسر در سالهای اخیر تحولات سریعی را تجربه کرده است. این تحولات به معنای از دست رفتن مکان‌های حافظه شهری است. حافظه جمعی می‌تواند نقش مهمی در احساس تعلق به مکان داشته باشد. وجود ساختمان‌های متروکه قدیمی در شهر نشان‌دهنده اختلال در حافظه جمعی و در نوع حاد آن، فراموشی است. این پژوهش از این منظر به ساختمان‌های متروکه شهر بابلسر پرداخته است تا دریابد ترکیب چه عواملی موجب فراموشی جمعی این بناها شده است. برای این کار، اطلاعات گردآوری شده از مطالعات اسنادی، تاریخی و تاریخ شفاهی مورد بررسی قرار گرفتند، با توجه به این مطالعات و ملهم از نظریه کرینسون و کانرتون، چهار علت فرضی استخراج شد و علل فرضی در جدول ارزش جبر بولی بررسی شدند. یافته‌ها حاکی از این است که این که یک عمارت به یادآورنده دوره‌ای از نظم خشن و استبداد باشد، شرط لازم متروک واقع شدن است، اما این شرط، شرط کافی نیست. مثلاً در صورتی که این شرط در کنار دو عامل یادآوری نفوذ بیگانه و نداشتن منفعت مالی و خدماتی در ۴۰ سال اخیر قرار گیرد، متروک واقع شدن محقق می‌شود.

حافظه جمعی, حافظه شهری, فراموشی جمعی, عمارت‌های فراموش شده, جبر بولی