محمد رضا حسنی - دانشگاه مازندران

به طور طبیعی، گذار از دورة جوانی به بزرگسالی، با اتمام تحصیلات، ورود به بازار کار، داشتن مسکن مستقل و ازدواج و تشکیل خانواده صورت می­گیرد. این در حالی است که در دهه­های اخیر بر اثر تغییرات در ساختار خانواده، آموزش، و بازار کار در جهان و به تَبَع آن در ایران، گذارهای جوانان طولانی، ناپیوسته و پیچیده­تر شده است. این مسئله از یک طرف،­ امکانات و گزینه­های بیشتری را پیش روی جوانان قرار می­دهد، و از سوی دیگر، نوعی ابهام و نااطمینانی به وجود می­آورد. مقالة حاضر با روش تحلیلی و با تکیه بر آمار و ارقام موجود و با الهام از مفهوم «گذارهای فریزشده»، وقفه و تعلیق در گذار جوانان به بزرگسالی را بررسی می­کند. یافته­های تحقیق حاکی از وقوع تغییرات اساسی در گذارهای جوانان به بزرگسالی در دهه­های اخیر داشته و نشان می­دهد که گذارها در ایران در هر چهار حوزه (اتمام تحصیلات، اشتغال، داشتن مسکن و ازدواج) با وقفه و تعلیق مواجه شده­اند. گذارهای جوانان نسبت به گذشته، از نظر ترتیب و زمانبندی، قطعیت و پیش­بینی­پذیری کمتر و کثرت و تنوع بیشتری یافته­اند. به نظر می­رسد درک و شناخت مسئلة جوانان، در گرو آگاهی و وقوف به چنین وضعی است.

جوانی, گذارهای فریزشده, دورة زندگی, گذار به بزرگسالی, مدرنیتة متأخر