محمد خوران - دانشگاه اسفراین
بهمن آذرهوشنگ - موسسه KSF، دانشگاه فورتوانگن، شهر توتلینگن، آلمان
حسین امیرآبادی - هیئت علمی دانشگاه نیشابور

پلی اتراترکتون به دلیل خواص منحصر به فرد مکانیکی و شیمیایی‌اش در صنایع هوا-فضا و مهندسی پزشکی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. یکی از کاربردهای این ماده ساخت ایمپلنت‌ها در صنایع پزشکی و جایگزینی آن با فلزات در صنایع هوا-فضا است. فرایند سنگ‌زنی به عنوان یکی از مهمترین فرایندهای براده برداری دارای انرژی مخصوص بالایی در بین روش‌های سنتی براده برداری می‌باشد. انرژی مخصوص به عنوان انرژی لازم جهت برداشت حجم واحدی از ماده تعریف می‌شود. با محاسبه انرژی برش و مقایسه آن با انرژی مخصوص سنگ‌زنی بصورت تجربی، می‌توان سهم انرژی تشکیل براده در مقابل انرژی شخم‌زنی و اصطکاک را مشخص نمود. با انجام آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی و محاسبات تئوری، مقدار انرژی تشکیل براده برابر 0.12 ژول بر میلی‌مترمکعب بدست آمد. در صورتی که نتایج تجربی سنگ‌زنی نشان دهنده حداقل انرژی مخصوص 1.9 ژول بر میلی‌متر مکعب بود. این اختلاف نشان دهنده سهم بسیار بالای انرژی شخم‌زنی در سنگ‌زنی این ماده است. سهم انرژی تشکیل براده که در قالب حرارت وارد قطعه‌کار می‌شود 36 درصد محاسبه گردید. لذا می‌توان بیان نمود همه انرژی به جز 64 درصد از انرژی تشکیل براده وارد قطعه‌کار می‌شود.

پلی اتر اتر کتون, انرژی مخصوص, سنگ‌زنی, انرژی تشکیل براده