تأثیر شدت جریان و نرخ پیشروی بر زبری سطح و عمر خستگی قطعه‌کار در فرآیند تراشکاری به‌کمک وایرکات

تراشکاری به‌کمک وایرکات (WEDT) یکی از زمینه‌های تحقیقاتی نسبتاً جدید در ماشینکاری است. دلیل اصلی استفاده از وایرکات در تراشکاری، عدم تماس ابزار و قطعه‌کار حین فرآیند برش است که باعث می‌شود سختی و تردی قطعه‌کار عامل محدود کننده‌ای برای برش نباشند. برای تراشکاری به‌کمک وایرکات لازم است یک مکانیزم چرخان به دستگاه وایرکات اضافه شود تا ضمن نگه داشتن قطعه‌کار موجب دوران آن شود. در این مقاله، تأثیر پارامترهای شدت جریان برق و پیشروی میز روی صافی سطح و عمر خستگی قطعه‌کار از جنس Mo40 با استفاده از طراحی آزمایش به روش سطح پاسخ بررسی و میزان تأثیر هریک از پارامترهای ورودی با استفاده از آنالیز واریانس مشخص شده است. طبق نتایج به دست آمده از آزمایش‌های تجربی، با افزایش میزان پیشروی میز و شدت جریان، صافی سطح و عمر خستگی قطعه‌کار کاهش می‌یابند. پیشروی به ترتیب با 87 و 75 درصد تأثیر بر زبری سطح و عمر خستگی، پارامتر تعیین کننده است. کمترین زبری سطح به میزان 63/1 میکرومتر و بیشترین عمر خستگی به میزان 85613 دور، با استفاده از مقادیر 1 آمپر برای جریان و 4/0 میلی‌متر بر دقیقه برای نرخ پیشروی در فرآیند WEDT به دست آمده‌است، اما در سایر آزمایش‌های فرآیند WEDT زبری سطح، بیشتر و عمر خستگی، کمتر از فرآیند تراشکاری معمولی است. متوسط زبری سطح در فرآیند WEDT نسبت به تراشکاری معمولی، 52% بیشتر و متوسط عمر خستگی قطعه‌کار در فرآیند WEDT نسبت به تراشکاری معمولی 8/16% کمتر شده‌است.

Keywords:

تراشکاری , تراشکاری به‌کمک وایرکات , زبری سطح , عمر خستگی , سطح پاسخ