تحلیل نگاشت های استعاره ای «حیوانات» در آثار افغانی و ایشی گورو
عنوان مقاله: تحلیل نگاشت های استعاره ای «حیوانات» در آثار افغانی و ایشی گورو
شناسه ملی مقاله: JR_PERSI-16-22_002
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_PERSI-16-22_002
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
ساناز تقی پوری حاجبی - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
کامران پاشایی فخری - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
پروانه عادل زاده - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
خلاصه مقاله:
ساناز تقی پوری حاجبی - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
کامران پاشایی فخری - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
پروانه عادل زاده - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
استعاره از بدو پیدایش زبانشناسیشناختی از موضوعات محوری این حوزه بوده است. نگاشت، مفهوم اصلی در استعارههای مفهومی و بیان کنندۀ رابطۀ تناظر بین مجموعۀ مفاهیم ذهنی و عینی است. به کارگیری استعارههای حیوانات در داستانها، بازتاب حضور فکری و وجودی حیوان در اذهان نویسندگان است و این نشان دهندۀ نقش جدایی ناپذیر استعاره در زندگی انسان است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی می کوشد به واکاوی نگاشتهای استعارۀ مفهومی مبتنی بر نام و رفتار حیوانات در آثار افغانی و ایشیگورو(نویسندۀ ژاپنی اصل انگلیسی) بر اساس نظریۀ زبانشناسی شناختی بپردازد. بدین منظور دادههای تحقیق بر پایۀ رویکرد معناشناسی شناختی در چهارچوب دیدگاههای نظری لیکاف و جانسون با تعداد 36 مورد نگاشت استعاریحیوانات از آثار دو نویسنده (20مورد در آثار افغانی و 16 مورد در آثار ایشیگورو) استخراج شد و تفاوت و تشابه آنها در حوزه های مقصد و اسمنگاشتها بررسی گردید. نتایج بررسی نشان دهندۀ شباهت میان آنهاست و تفاوت کمتر است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی استعارههایی است که در آنها نام یا رفتار حیوانات به عنوان حوزۀ مبدأ به کار رفته و در آن به تحلیل ویژگیهای هر حیوان پرداخته شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که حوزۀ مبدأ «حیوانات»، توسّط دو نویسندۀ ایرانی و انگلیسی با فرهنگهای مختلف در توصیف خصوصیّات افراد برای صفات منفی و رذایل اخلاقی به کار رفته است که نشانگر تأمّل یکسان گویشوران در ویژگیها و خلق و خوی جانوران محیط پیرامون آنهاست.
کلمات کلیدی: استعارۀمفهومی, نگاشت, حیوانات, زبانشناسی شناختی, افغانی, ایشیگورو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1154292/