معصومه پروانه - Phd student of Motor Behavior, Faculty of Sports Science, University of Urmia, Iran
حسن محمدزاده - Professor of Motor Behavior group, Faculty of Sports Science, University of Urmia, Urmia, Iran

مقدمه: نسبت انگشت دوم به چهارم نشان گری قابل پیش­‌بینی برای تستوسترون پیش از تولد است که با طیف گسترده­ای از رفتارهای متفاوت از نظر جنسی ارتباط دارد. هدف: هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر توانایی­‌های فضایی در ورزشکاران زن و مرد است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه­‌ها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی توانایی­‌های فضایی از آزمون چرخش ذهنی (MRT) و توانایی هدف­‌گیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدف­‌گیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم به‌وسیله اندازه‌­گیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. داده­‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌­ها: یافته­‌ها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و توانایی‌­های فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱p<). همچنین بین ۲D:۴D با شاخص‌­های توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p<). نتیجه‌­گیری: این یافته­‌ها می‌­تواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپر‌آندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژن­ها در ورزش­‌هایی که توانایی­‌های فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود می­برند.

Testosterone, Spatial abilities, Eye movements, Sexual differences, تستوسترون, توانایی­‌های فضایی, حرکات چشم, تفاوت­‌های جنسی