بررسی و مقایسه کارکردهای اجرائی و حافظه ی کاذب در سالمندان

مقدمه: نقایص فرآیندهای شناختی، ویژگی معمول افراد سالمند است و به نظر می‌رسد هر نقصی در این فرآیندها می‌تواند بر سایر توانایی‌ها و رفتارهای دیگر این گروه تأثیر بگذارد. هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه کارکردهای اجرائی و حافظه‌ی کاذب در دو گروه از سالمندان ۶۰ تا ۷۰ ساله و ۷۱ تا ۸۰ ساله شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای است. جامعه­‌ی آماری شامل کلیه افراد بالای ۶۰ سال مراجعه ­کننده به سازمان امور بازنشستگان شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود که دو گروه ۱۰۰ نفری از سالمندان ۶۰ تا ۷۰ ساله و ۷۱ تا ۸۰ ساله به صورت نمونه­ در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش از آزمون دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین و  آزمون حافظه­‌ی کاذب  استفاده گردید. داده‌­ها با استفاده از روش آمار توصیفی و مانوا تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌­ها نشان داد که سالمندان گروه ۷۱ تا ۸۰ سال عملکرد ضعیف­تری در آزمون دسته­‌بندی کارت­‌های ویسکانسین نسبت به گروه ۶۰ تا ۷۰ سال داشتند. همچنین حافظه­‌ی کاذب در گروه سالمندان ۶۰ تا ۷۰ سال در خرده مقیاس­‌های فراخوانی کاذب و بازشناسی کاذب به طور معناداری پایین­تر از افراد گروه ۷۱ تا ۸۰ سال بود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته­‌های پژوهش کارکردهای اجرائی و حافظه­‌ی کاذب با افزایش سن در سالمندان رو به ضعف می­گذارند. بنابراین ارائه­ی خدمات توانمندی شناختی جهت ارتقای کارکردهای اجرایی سالمندان اهمیت ویژه‌­ای دارد.

Keywords:

Executive functions , Memory , Elderly , کارکردهای اجرائی , حافظه , سالمندی