عمادالدین عزتپور - M.A in Clinical Psychology, Psychology Department, Islamic Azad University, Education of Kurdistan Province, Sanandaj, Iran
روناک رضائی - Master of Clinical Psychology, Department of Psychology, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
سیف الله رحمانی - Assistant Professor, Psychology Department, Farhangian University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
واقف دلخوش - M.A Student in Educational Research, Department of Educational Sciences, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran

مقدمه: بحران وجودی و تعارض والد_ نوجوان دو مفهوم درهم تنیده‌ای هستند چرا که باهم رابطه دارند و در این میان حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مؤثری در بهبود بحران داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش تعارض والد-نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش‌بینی بحران وجودی در دانش‌آموزان انجام گرفت. روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش‌­آموزان پایه‌ی دوازدهم شهرستان سنندج بود که ۱۷۵ نفر از آن‌ها به روش نمونه­‌گیری خوشه­‌ای چندمرحله­‌ای انتخاب شدند. برای جمع­‌آوری داده‌­ها از پرسشنامه‌های تعارض والد ـ نوجوان استراس (۱۹۹۰)؛ حمایت اجتماعی خانواده پروسیدانو و هلر (۱۹۸۳) و بحران وجودی احمدی و دستغیب (۱۹۹۴) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS ۲۲ انجام گرفت. یافته­‌ها: نتایج نشان داد بین تعارض والد – نوجوان با بحران وجودی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد  (۰/۰۱>P)؛ همچنین بین حمایت اجتماعی با بحران وجودی ارتباط منفی و معناداری به دست آمد (۰/۰۱>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می‌دهد ۲۳ درصد از واریانس بحران وجودی دانش‌آموزان به طور معناداری از طریق متغیرهای تعارض والد_ نوجوان و حمایت اجتماعی تبیین می‌شود. نتیجه‌گیری: می‎توان گفت تعارضات خانوادگی و همچنین طرز حمایت از جانب دیگران می­‌تواند بحران وجودی دانش‌­آموزان را پیش‌بینی کند.

Social support, Family conflict, Existential psychology, Students, حمایت اجتماعی, تعارض خانوادگی, روانشناسی وجودی, دانش‌آموزان