عوامل خودکارآمدی موثر در توانمندسازی مدیران شبکههای بهداشتی درمانی استانهای آذربایجانشرقی، آذربایجانغربی و اردبیل
عنوان مقاله: عوامل خودکارآمدی موثر در توانمندسازی مدیران شبکههای بهداشتی درمانی استانهای آذربایجانشرقی، آذربایجانغربی و اردبیل
شناسه ملی مقاله: JR_TBS-18-4_007
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_TBS-18-4_007
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه یوسف یعقوبی - Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
لیلا ریاحی - Assistant Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
سید جمال الدین طبیبی - Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
محمود محمودی مجد آبادی فراهانی - Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
خلاصه مقاله:
فاطمه یوسف یعقوبی - Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
لیلا ریاحی - Assistant Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
سید جمال الدین طبیبی - Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
محمود محمودی مجد آبادی فراهانی - Professor, Department of Health Services Management, Faculty of Medical Sciences and Technology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
مقدمه: توانمندسازی در توسعه قابلیت افراد برای نیل به بهبود مستمر در عملکرد سازمانهای بهداشتی درمانی نقش تعیینکنندهای دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی متغیرها و مولفههای خودکارآمدی موثر بر توانمندسازی مدیران شبکههای بهداشتیدرمانی در سال 1397 انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کاربردی و اکتشافی است. ابتدا، با بررسی ادبیات پژوهش و همچنین مصاحبه با متخصصان موضوعی، متغیرهای توانمندسازی منابع انسانی استخراج شد. سپس، مدل مفهومی پژوهش طراحی گردید و پرسشنامه تدوین و اعتبارسنجی شد. دادهها با تکمیل پرسشنامه از 416 نفر از مدیران شبکههای بهداشتیدرمانی سه استان، که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شده بودند جمعآوری گردید و با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: با توجه به نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، متغیر "آموزش مستمر" در عامل خودکارآمدی با بار عاملی 84/0 بیشترین اهمیت را داشت. بر مبنای ضرایب استاندارد تحلیل عاملی تاییدی، متغیرهای هر سه مولفه خودکارآمدی در سطح 001/0>p معنیدار بود و مولفه "باور به توانایی مسئولانه و داشتن مهارت در کار" با بار عاملی 96/0 بیشترین تاثیر را بر عامل خودکارآمدی داشت. میزان تاثیر عامل خودکارآمدی در توانمندسازی 96/0 بود و بیشترین اهمیت را متغیرهای "داشتن مهارتهای شغلی" و "برانگیختگی هیجانی" با بار عاملی 79/0 به خود اختصاص دادند.
نتیجهگیری: دانشگاههای علوم پزشکی و شبکههای بهداشتی درمانی می توانند از طریق آموزش مستمر، ارتقاء تواناییها و مهارت های شغلی، مسئولیتپذیری، و ارائه الگوها و تجربههای موفق، توانمندی مدیران را بهبود بخشند.
کلمات کلیدی: Empowerment Model, Health Care Managers, Self-Efficacy, مدل توانمندسازی, مدیران شبکه های بهداشتی درمانی, خودکارآمدی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1154669/