بررسی تأثیر آموزش ویژگی‌های زیستی، شناختی و عاطفی دوران بلوغ به مادران بر بهبود روابط والد-فرزندی دختران دارای بلوغ زودرس

مقدمه: این پژوهش با هدفِ بررسی تأثیر آموزش ویژگی­های زیستی، شناختی و عاطفی دوران بلوغ به مادران بر بهبود روابط والد - فرزندی دختران دارای بلوغ زودرس به اجرا در آمد. روش بررسی: روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی دارای بلوغ زودرس منطقه فلاورجان اصفهان بودند که با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای از بین کلیه مدارس ابتدایی دخترانه منطقه فلاورجان که شامل 35 مدرسه بود؛ 6 مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد و از بین کلیه دانش­آموزان دختر دارای بلوغ زودرس جنسی که دارای سن 11 سال و کمتر بودند، 30 نفر در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. بعد از آن مادران دانش­آموزان گروه مداخله در طول 8 جلسه آموزش ویژگی­های زیستی، شناختی و عاطفی دریافت کردند. اﺑﺰار­ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رابطه والد - فرزندی ﺑﻮده ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗأﺛﻴﺮ ﻣﺪاﺧﻠﻪ، در دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ و  ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺗﻮﺳﻂ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺗﻜﻤﻴﻞ ﮔﺮدﻳﺪ. یافته­ها: نتایج نشان داد آموزش ویژگی‌های زیستی، شناختی و عاطفی دوران بلوغ به مادران اثر معناداری بر کیفیت رابطه والد- فرزندی داشت. هم چنین نتایج نشان داد آموزش ویژگی‌های زیستی، شناختی و عاطفی دوران بلوغ به مادر به ‌طور اختصاصی­تر بر احساسات مثبت، همانندسازی با مادر و میزان ارتباط در گروه آزمایشی تأثیرمعنی‌دار دارد(01/0>p) و بر مؤلفه عدم تنفر و گم‌گشتگی نقش در رابطه والد -فرزندی تأثیر معنی‌داری ندارد. نتیجه­گیری: آموزش ویژگی‌های زیستی، شناختی و عاطفی دوران بلوغ به مادران می­تواند روابط والد – فرزندی را در دخترانِ بلوغ زودرس بهبود بخشد.    

Keywords:

Precocious puberty , child - parent relationship , biological , cognitive and emotional characteristics. , بلوغ زودرس , رابطه والد- فرزندی , ویژگی‌های زیستی , شناختی و عاطفی.