بررسی کیفیت‌ زندگی در روستاهای درب‌‌آستانه و باباپشمان استان لرستان

پایین بودن سطح کیفیت زندگی در سکونتگاه­های روستایی پیامدهای اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و محیطی بسیاری در این مناطق بدنبال دارد. از طرفی بهبود کیفیت زندگی در روستاها می­تواند زمینه­ های توسعه منطقه­ای را فراهم نماید لذا توجه به موضوع کیفیت زندگی در مفاهیم توسعه روستایی در سال­های اخیر از اهمیت بسزایی برخوردار شده است. هدف از این تحقیق، بررسی مؤلفه‌های سازنده کیفیت زندگی در روستاهای درب­آستانه و باباپشمان استان لرستان است که پس از زلزله سال 1385 جابه ­جا شده­ اند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری شامل خانوارهای ساکن در دو روستای بابا­پشمان و درب‌آستانه بوده­اند که جمعیت آن‌ها به ترتیب 500 و 860 نفر می‌باشد. نمونه­گیری بر‌اساس طبقه‌بندی صورت گرفته‌ و تعداد نمونه­ ها بر‌اساس سهم جمعیتی هر روستا توزیع و پرسشگری از آن‌ها به‌صورت تصادفی انجام شده است. بر‌اساس جدول مورگان حجم نمونه برای دو روستا با سطح اطمینان 95 درصد به ترتیب 100و 120 نفر انتخاب شده ‌و داده ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از شناسایی مؤلفه‌های تأثیرگذار بر بهبود کیفیت زندگی روستاییان معادله­ ای رگرسیونی برای سنجش کیفیت­زندگی مشخص شد که بر آن اساس در روستای باباپشمان 81 درصد و در روستای درب­ آستانه 64 درصد بدست آمد. تحلیل واریانس نیز حاکی از تفاوت بین مؤلفه‌های مشخص شده بود که براساس آزمون بنفرونی تفاوت بین سطوح مؤلفه‌های مشخص شده، تعیین گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که هر دو روستا از سطح کیفیت زندگی مطلوبی برخودار می‌باشند.

Keywords:

Darbastaneh village , Baba-pashman village , Rural Settlement , Life Quality , Rural Development. , روستای درب ­آستانه , روستای باباپشمان , سکونتگاه روستایی , کیفیت ­زندگی , توسعه روستایی.