تدوین مدل علّی بروز فساد اداری در مناطق شهرداری

هدف از این پژوهش، طراحی مدل علّی بروز فساد اداری در شهرداری‏ ها به‌عنوان نظریه زیربنای خط‏‌مشی‌های ضد فساد در شهرداری است. برای اجرای این پژوهش، ابتدا بر اساس مرور ادبیات و پیشینه پژوهش متغیرهای اثرگذار بروز فساد اداری در شهرداری تهران به‏ دست آمد. با بررسی 52 سازمان در سطح شهرداری تهران، عوامل اثرگذار (فردی و سازمانی) در بروز فساد اداری در شهرداری تهران شناسایی و با استفاده از مدل معادله‏ های ساختاری به روش PLS روابط و میزان تاثیر هر یک از عوامل بر تمایل کارکنان به فساد اداری بررسی شدند. نتایج به‏ دست آمده از پژوهش نشان می ‏دهد که در سطح فردی، عوامل فردی درونی شامل «عدم پایبندی به دین»، «عدم پایبندی به اخلاق» و «ریسک ‏پذیری»، و عوامل فردی بیرونی (وابسته به شرایط) شامل «نیاز مادی»، «احساس بی‏ عدالتی»، «جامعه‏ پذیری نامناسب» و «میزان ارتباط با ارباب رجوع» در تمایل به فساد نقش دارند و در سطح سازمانی، عوامل پیشگیرانه شامل «اطلاع ‏رسانی و فرهنگ ضدفساد»، «مناسب‏ بودن سازوکارهای نظارتی و مقابله با فساد» و «شفافیت و پاسخ‏گویی» و عوامل افزایش اثربخشی شامل «درآمد ناپایدار»، «استفاده از فناوری اطلاعات»، «کیفیت تصمیم‏ ها»، «کیفیت و نحوه اجرای قوانین و مقررات» و «شایسته‏ سالاری» در بروز فساد در شهرداری‏ ها نقش دارند.

Keywords:

Public policy , Corruption , Integrity , Municipalities , Local government , خط‌مشی‌گذاری عمومی , فساد اداری , سلامت اداری , شهرداری‌ها , حکومت محلی