ارائه راهکارهای مدیریتی برای ایمن‌سازی محورهای مواصلاتی

امروزه، بهره‌جستن از راه‌حلی که بدون نیاز به افزایش زیرساخت‌های حمل‌ونقل و با هزینه معقول، موجب افزایش ایمنی و بهبود تردد در جاده‌ها شود، نظر متخصصان حوزه حمل‌ونقل را به‌سوی سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند (ITS) جلب کرده است. هدف مطالعه حاضر مدیریت ایمنی راه‌ها و مخصوصا مدیریت سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند از طریق مکانیابی و تعیین شاخص‌های اصلی نصب اجزای این سیستم‌ها است. این پژوهش سعی دارد با استفاده از نظر متخصصان با کمک متد دلفی، روش تحلیل شبکه‌ای ANP، تکنیک دیمتل و روش تاپسیس، راه‌ها را جهت تجهیز به سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند، به ترتیبی اولویت‌بندی کند که نتیجه آن موجب افزایش ایمنی و بهبود تردد در سطح جاده‌های ایران شود و در نهایت با استفاده از روش تاپسیس، محورها جهت تجهیز به سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند موثر بر ایمنی اولویت‌بندی می‌شوند. در انتها بر اساس معیارهای یافته شده نظیر: تعداد کل تصادفات، تصادفات دارای ماهیت سرعت، تصادفات فوتی دارای ماهیت سرعت، نرخ جریان تردد و... اولویت‌بندی محورهای مواصلاتی در خصوص مورد مطالعاتی (استان اردبیل) ارایه می‌گردد.

Keywords:

Intelligent Transportation Systems (ITS) , Network Analysis (ANP) , Axis Prioritization , Dematel Technique , Topsis Method , سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند (ITS) , تحلیل شبکه‌ای (ANP) , اولویت‌بندی محورها , تکنیک دیمتل , روش تاپسیس.