انتقال پذیری نشانگرهای ریزماهواره جو برای ارزیابی روابط ژنتیکی در خویشاوندان وحشی گندم جنسهای Triticum و Aegilops
عنوان مقاله: انتقال پذیری نشانگرهای ریزماهواره جو برای ارزیابی روابط ژنتیکی در خویشاوندان وحشی گندم جنسهای Triticum و Aegilops
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-22-2_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-22-2_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد احمدی لکی - University of Tabriz, Tabriz, Iran
سید ابوالقاسم محمدی - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
محمد مقدم - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
مصطفی ولیزاده - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
خلاصه مقاله:
احمد احمدی لکی - University of Tabriz, Tabriz, Iran
سید ابوالقاسم محمدی - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
محمد مقدم - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
مصطفی ولیزاده - University of Tabriz, and Center of Excellence in Cereals Molecular Breeding, University of Tabriz, Tabriz, Iran
ژنومیک مقایسهای همخطی بین ژنوم گونههای خویشاوند نزدیک گیاهی را با دقت بالایی نشان داده و امکان تبادل نشانگرها بین آنها را فراهم میسازد. هدف این تحقیق ارزیابی انتقالپذیری نشانگرهای ریزماهواره جو بین گونههای جنسهای Triticum و Aegilops برای تعیین روابط ژنتیکی آنها بود. آزمایش در سال 1395در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. از 165 جفت آغازگر ریزماهواره جو مورد بررسی در 40 ژنوتیپ از نه گونه از جنسهای Triticum و Aegilops، 62 جفت آغازگر
(5/37 درصد) در ژنوم یکی از گونههای مورد مطالعه تکثیر موفق داشت و 50 جفت آغازگر (3/30 درصد) الگوی نواری چند شکل ایجاد کردند. با استفاده از 50 جفت آغازگر چند شکل، 223 آلل با دامنه 2 تا 14 و میانگین 46/4 الل به ازای هر جایگاه تکثیر شد. میانگین اطلاعات چند شکلی و تنوع ژنی به ترتیب 55/0 و 60/0 برآورد شد. ژنوتیپهای مورد مطالعه با استفاده الگوریتم تجزیه خوشهای و ضریب فاصله تکاملی به چهار گروه تفکیک شدند. گونههای جنسهای Triticum و Aegilops در دو گروه جداگانه قرار گرفته و در داخل هر جنس نیز گروهبندی با ساختار ژنوم آنها تطابق داشت. در تجزیه به بردارهای اصلی، دو بردار اصلی اول به ترتیب 6/24 و 8/21 درصد از تنوع مولکولی را توجیه کردند و توزیع ژنوتیپها براساس این دو بردار با گروهبندی تجزیه خوشهای مطابقت داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که از نشانگرهای انتقالپذیر جو میتوان با موفقیت در مطالعات ژنتیکی
و بهنژادی در گندم و خویشاوندان آن استفاده کرد.
کلمات کلیدی: Barley, Genetic diversity, SSR markers, Transferability and Wheat wild relatives, انتقالپذیری, تنوع ژنتیکی, جو, خویشاوندان وحشی گندم و نشانگرهای ریزماهواره.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1155025/