شناسایی QTLهای اصلی و اپیستاتیک صفات مرتبط با عملکرد دانه در جمعیت خویش‌آمیخته نوترکیب برنج (Oryza sativa L.)
Publish place: Iranian Journal of Crop Sciences، Vol: 21، Issue: 4
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 292
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRO-21-4_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1399
Abstract:
عملکرد دانه یک صفت پیچیده و یکی از اهداف اصلی مورد توجه در برنامه بهنژادی برنج است. این پژوهش به منظور شناسایی QTLهای اصلی و اپیستاتیک عملکرد دانه و اجزای عملکرد در یک جمعیت IR67017-180-2-1-2 / علیکاظمی (جمعیت IRA)، شامل 129 لاین خالص نوترکیب برنج F6 در دو منطقه (رشت و تنکابن) در سال 1394 اجرا شد. آزمایش مزرعهای به صورت طرح آگمنت بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با پنج شاهد و پنج تکرار انجام شد. نقشه پیوستگی جمعیت متشکل از 87 جفت نشانگر ریزماهواره (SSR) در دوازده گروه پیوستگی، 1356 سانتی مورگان از ژنوم برنج را با فاصله متوسط 58/15 سانتی‌مورگان بین دو نشانگر مجاور پوشش داد. تجزیه QTL به روش مکانیابی فاصلهای مرکب، در مجموع تعداد 13 QTL اصلی روی شش کروموزوم برای پنج صفت مورد مطالعه شناسایی کرد. مکانهای ژنی،qTN3 با تبیین تنوع فنوتیپی 9/13 درصد برای تعداد پنجه، qFG4 با 6/11 درصد برای تعداد دانه پر در خوشه و qGY6 با 6/15 درصد برای عملکرد دانه، دارای اثر افزایشی مثبت بودند. مکان ژنی qSG1 با توجیه تنوع فنوتیپی 9/19 درصد، دارای اثر افزایشی منفی روی تعداد دانه پوک در خوشه بود، بنابراین می‌توان از این مکانهای ژنی با اطمینان بیشتری در برنامه‌های بهنژادی جهت بهبود عملکرد دانه استفاده کرد. برهمکنش QTL (افزایشی) با محیط برای عملکرد دانه و تعداد دانه پوک درخوشه معنیدار ولی برای سایر صفات غیرمعنیدار بود. در مجموع 18 جفت QTL با اثرات اپیستاتیک (افزایشی× افزایشی) معنیدار برای تمام صفات مورد مطالعه شناسایی شدند. بیشترین اثرات اپیستاتیک مربوط به عملکرد دانه و تعداد دانه پوک درخوشه با تعداد شش جفت QTL برای هر صفت بود. فقط بین مکانهای ژنی qSG1-2 و qSG6 برای تعداد دانه پوک درخوشه، برهمکنش اپیستاتیک معنیدار با محیط وجود داشت که 4/3 درصد از تنوع فنوتیپی را توجیه کرد. چند مکان ژنی که همزمان چندین صفت را کنترل میکردند به صورت خوشه ژنی بین عملکرد دانه با تعداد خوشه و تعداد دانه پر در خوشه شناسایی شدند. بر اساس نتایج این آزمایش نشانگرهای RM7551، RM3417 - RM8218 و RM283 RM5302- با فاصله 2/0 تا پنج سانتی‌مورگان به ترتیب به عنوان نشانگرهای پیوسته با QTLهای qGY6، qFG4 و qSG1 شناسایی شدند که می‌توانند در برنامه بهنژادی انتخاب به کمک نشانگر در برنج مورد توجه قرار گیرند.
Keywords:
Epistasis , Gene cluster , Phenotypic variation , QTL mapping and Rice. , اپیستازی , برنج , تنوع فنوتیپی , خوشه ژنی و مکانیابی ژنی.
Authors
حسین رحیم سروش
PhD Student, Lorestan University, Khorramabad, Iran
فرهاد نظریان فیروزآبادی
Pofessor, Lorestan University, Khorramabad, Iran
مریم حسینی چالشتری
Assistant Prof., Rice Research Institute of Iran, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Iran
احمد اسماعیلی
Associated Prof., Lorestan University, Khorramabad, Iran
علی اکبر عبادی
Assistant Prof., Rice Research Institute of Iran, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :