طاهره اکبری - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی تولیدات گیاهی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
مجید رستمی - گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
مهدی قبولی - گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
زهرا موحدی - گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

بادرنجبویه(Melissa officinalis L.) گیاهی دارویی از خانواده نعناعیان است که بوی لیمو از مشخصات بارز آن‌ است. جهت بررسی اثر همزیستی قارچ اندوفیت Piriformospora indica بر برخی ویژگی‌های مورفو-فیزیولوژیک گیاه دارویی بادرنجبویه در شرایط تنش شوری، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ملایر در سال 1396 به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل روش‌های مختلف استفاده از قارچ (میسیلیوم، کاربرد اسپور در یک نوبت، کاربرد اسپور در دو نوبت و شاهد بدون قارچ) به‌عنوان فاکتور اول و دو سطح تنش شوری (شوری صفر و چهار دسی زیمنس بر متر) به‌عنوان فاکتور دوم بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که برهم‌کنش تیمارهای قارچ و تنش شوری بر ارتفاع ساقه، طول ریشه، وزن خشک برگ، کلروفیل a ، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء و میزان پروتئین محلول برگ در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد بیشترین میزان ارتفاع بوته، طول ریشه و وزن خشک برگ مربوط به تیمار کاربرد اسپور در دو نوبت و در شرایط بدون تنش بوده است. درحالیکه بیشترین میزان کلروفیل a و همچنین بیشترین پایداری غشاء با استفاده از میسیلیوم قارچ و در شرایط بدون تنش شوری و بیشترین محتوای نسبی آب برگ با یک نوبت استفاده از اسپور و بدون اعمال تنش شوری حاصل شد. به‌طورکلی و باتوجه‌به نتایج این آزمایش به نظر می­رسد که استفاده از این قارچ برای تعدیل اثرات منفی تنش شوری قابل توصیه است و از بین تیمارهای مختلف قارچ کاربرد اسپور قارچ در دو نوبت قابلیت بیشتری در کاهش اثرات منفی تنش شوری دارد.

اسپور, کلروفیل, گیاهان دارویی, میسیلیوم, همزیستی