حسن حیدری - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علی حسینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایرانی
ایرج نصرتی - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
محمود خرمی وفا - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

خشکی یکی از مهم‌ترین تنش­های محیطی در بوم نظام­های زراعی است. به‌منظور تعیین بهترین سطح از سوپرجاذب رطوبت که بتواند اثرات خشکی را بر خصوصیات رشدی ارزن دم روباهی کاهش دهد، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه رازی اجرا شد. سطوح مختلف تنش خشکی شامل عدم تنش (دور آبیاری کوتاه‌مدت) و تنش خشکی (دور طولانی‌مدت آبیاری) بود. مقادیر مختلف سوپر جاذب شامل 0، 0/2، 0/4 و 0/8 گرم در کیلوگرم خاک بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن خشک برگ، ساقه و گیاهچه مربوط به تیمار عدم تنش و کاربرد 0/8 گرم در کیلوگرم سوپر جاذب و کم‌ترین وزن خشک برگ، ساقه و گیاهچه مربوط به تیمار خشکی و عدم مصرف سوپر جاذب بود. مصرف سوپرجاذب رطوبت باعث افزایش محتوای نسبی رطوبت برگ ارزن دم روباهی شد. خشکی باعث افزایش شاخص کلروفیل برگ ارزن دم روباهی شد، درحالی‌که مصرف سوپرجاذب باعث کاهش این شاخص گردید. در مجموع این نتایج اثر مثبت سوپرجاذب رطوبت بر رشد و تولید ماده خشک ارزن دم روباهی در شرایط خشکی را نشان می‌دهد.

تخفیف تنش, شاخص کلروفیل, غلات, کم آبیاری, وزن خشک گیاه