حمزه روحی - دانشجوی دکتری سازه، دانشکده مهندسی عمران،
مجید قلهکی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان.

پدیده خرابی پیش‌رونده به‌دلیل اینکه می‌تواند پایداری کل سازه و ایمنی جانی ساکنین آن را تهدید نماید، طی چند سال اخیر، مورد توجه محافل علمی قرار گرفته است. در خرابی پیش‌رونده تعیین المان کلیدی که بیشترین پتانسیل ایجاد خرابی را دارد، اهمیت زیادی دارد. چهار مدل سازه فولادی با دو سیستم سازه‌ای قاب خمشی و دوگانه مهاربندی شده با پلان‌های مستطیلی و L شکل تحلیل حساسیت شده است. براساس تحلیل فزاینده قائم، در سیستم قاب خمشی فولادی با پلان‌های مستطیلی و L شکل و در سیستم دوگانه با مهاربندهای میانی، ستون‌های گوشه و در سیستم دوگانه (مهاربندهای میانی و کناری) با پلان مستطیلی و در سیستم دوگانه (مهاربندهای کناری) با پلان L شکل، ستون داخلی بیشترین پتانسیل خرابی را دارد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد سازه‌های بلند، عملکرد بهتری در برابر خرابی پیش‌رونده داشته و افزایش ارتفاع مدل‌ها در سیستم دوگانه، تأثیر زیادی در کاهش خرابی پیش‌رونده ندارد.

خرابی پیشرونده, تحلیل افزاینده قائم, تحلیل حساسیت, المان کلیدی