مهاجرپذیری تحصیلی و هویت در جمهوری اسلامی ایران

 امروزه یکی از راه‌های توسعه حوزه اقتدار و گسترش عمق استراتژیک و نفوذ کشورها بهره‌گیری از شیوه‌های تعامل فرهنگی و اجتماعی در بین‌الملل است که تبادل دانشجو و آموزش و تربیت جوانان ممالک دیگر ازجمله این روش‌هاست؛ اما اتخاذ این سیاست‌ها خالی از مشکل هم نیست. در واقعالگوهای مهاجرپذیری، آثار و تبعات متفاوتی را در جوامع مختلف ایجاد می‌کنند. در برخی از اشکال مهاجرپذیری، مقاومت داخلی کاهش یافته و هویت شکننده می‌شود و در برخی از مدل‌های مهاجرپذیری با افزایش تعاملات خارجی موجبات ارتقاء فرهنگی و اجتماعی جامعه میزبان فراهم می‌گردد؛ که دراین‌بین جذب نخبگان و پذیرش هدفمند جوانان مستعد دیگر جوامع برای ادامه تحصیل از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در سال‌های گذشته، مسئله تعاملات فرصت‌ساز و تهدیدزدا با خارج از کشور از مسائل مهم از دیدگاه صاحب‌نظران و دانشمندان حوزه‌های مختلف علمی همچون علوم اجتماعی، مدیریت استراتژیک و علوم سیاسی بوده است. بر این اساس در این نوشتار سعی کردیم تأثیر متقابل مهاجرپذیری تحصیلی و هویت در مؤلفه فرهنگی و اجتماعی در جمهوری اسلامی را با بهره‌گیری از نتایج مطالعاتی انجام داده‌شده برای دانش‌پژوهان تبیین نماییم که اجمالاً از نتایج تحقیق حاضر آنکه راهبردهای مناسب برای حفظ و ارتقاء هویت ایرانی اسلامی ما در ارتباط با مهاجرپذیری تحصیلی جمهوری اسلامی ایران باید مؤلفه فرهنگی- اجتماعی به‌عنوان مرکز ثقل هویت‌ساز نظام همچنان موردتوجه است و ازجمله عواملی چون ولایت، امامت، مرجعیت، وجود اسلام و تشیع، حفظ و توسعه ارزش‌های بنیادین، سازمان اداری مناسب و هم‌افزا، نفوذ اسلام و تشیع در جهان و دیگر عناصر هویت ایرانی اسلامی، مدنظر باشند.  

Keywords:

مهاجرت , مهاجرپذیری تحصیلی , هویت , جامعه میزبان , اجتماع مهاجران , جمهوری اسلامی