ساخت حامل نانولیفی پلی‌لاکتیک اسید حاوی داروی دگزامتازون

دگزامتازون به‌عنوان داروی ضدالتهاب سال‌هاست به شکل‌های مختلف مصرف می‌شود و هنوز یکی از امن‌ترین داروهای گلوکوکورتیکوئیدی برای درمان بیماری‌های مختلف است. به‌سبب وجود طیف گسترده از اثرات جانبی، پیدا کردن یک سامانه رهایشی مناسب برای افزایش اثربخشی و کاهش میزان دوز مصرفی این دارو ضروری است. الکتروریسی یکی از روش‌های ساخت الیاف پلیمری است که به‌دلیل توانایی بارگیری داروها و مواد بیولوژیکی مختلف و کنترل رهایش آنها به‌طور گسترده برای ساخت حامل‌های دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پژوهش الیاف الکتروریسی شده پلی‌لاکتیک ‌اسید فاقد و حاوی دگزامتازون تهیه شد. برای بررسی تأثیر غلظت پلیمر بر مورفولوژی، خواص مکانیکی الیاف و نمودار رهایش دارو، سه غلظت 10، 14 و 18 درصد وزنی/حجمی پلیمر تهیه شد. به نمونه‌ها پنج درصد وزنی/حجمی دگزامتازون اضافه شد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی برای به‌دست آوردن میانگین قطر الیاف و میانگین مساحت حفره‌ها در هر نمونه بررسی شد. در نمونه‌های فاقد دارو میانگین قطر الیاف حاوی 10 تا 18 درصد وزنی، 63/21 درصد افزایش یافت. در نمونه‌های حاوی دارو میانگین قطر الیاف از نمونه 10 تا 18 درصد، 51/19 درصد افزایش یافت. خواص مکانیکی پلیمر مورد بررسی قرار گرفت. مدول الاستیک از نمونه 10 درصد تا نمونه 18 درصد، 81/34 درصد افزایش یافت. افزایش 68/021 درصد استحکام نهایی از نمونه 18 درصد نسبت به نمونه 10 درصد دیده شد. رهایش دارو برای نمونه‌های الکتروریسی تا هفت روز انجام شد. در نمونه‌های 10 و 14 درصد رهایش خطی مشاهده شد. مدل رهایش دارو از نمونه‌ها درجه صفر بود که با توجه به اینکه این مدل رهایش دارو در کاربردهای مختلف دگزامتازون حائز اهمیت است، سامانه‌های طراحی شده می‌توانند برای کاربردهای مختلف دگزامتازون مفید باشند. بیشترین سرعت رهایش دارو مربوط به نمونه 14 درصد بود (0/044 بر ساعت).

Keywords:

Drug delivery , Dexamethasone , Poly (lactic acid) , Electrospinning , Neat fibers and drug loaded fibers , Mechanical properties. , رهایش دارو , دگزامتازون , پلی‌لاکتیک‌ اسید , الکتروریسی , الیاف فاقد و حاوی دارو , خواص مکانیکی.