تأثیر محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و تیامین بر صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گل مریم (.Polianthes tuberosa L) در دو سیستم بدون خاک و خاکی
Publish place: Soil and Plant Interactions، Vol: 9، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 176
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-9-4_005
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
گل مریم از مهم‌ترین گل‌های شاخه بریدنی در ایران و جهان به‌شمار می‌رود و افزایش کیفیت و کمیت آن یکی از مسائل مهم است. در مطالعه حاضر، به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و تیامین در دو سیستم کشت بر ویژگی‌های بیوشیمیایی گل مریم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسید سالیسیلیک (غلظت‌های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم در لیتر) و تیامین (100 و 150 میلی‌گرم در لیتر) در دو سیستم کشت بدون خاک و خاکی صورت گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد استفاده تأثیر معنی‌داری بر ویژگی‌های بیوشیمیایی داشتند. در این آزمایش، بیشترین میزان آنزیم کاتالاز 1/69 میکرومول پراکسیداز هیدروژن در دقیقه بر میلی‌گرم و پراکسیداز 1/175 میکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه به‌ترتیب مربوط به تیمار اسید سالیسیلیک 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر بودند و کمترین میزان آن در تیمار شاهد (به‌ترتیب 0/87 و 0/56) مشاهده شد. از این‌رو، به‌نظر می‌رسد اسید سالیسیلیک و تیامین می‌توانند سبب افزایش رنگیزه‌های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی گل مریم شوند. همچنین، بیشترین میزان کانکریت (8/49 درصد) در تیمار 200 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک و کمترین میزان آن (4/47 درصد) در تیمار شاهد گزارش شده است. براساس نتایج این پژوهش، سیستم بدون خاک از لحاظ ویژگی‌های فیزیولوژیک در سطح بالاتری نسبت به سیستم خاکی قرار داشت. به‌طوری‌که میزان کلروفیل b، a، کل و قند احیا در بستر کشت بدون خاک به‌ترتیب 0/16، 0/41، 0/57 و 0/11 میلی‌گرم بر گرم وزن تر و میزان کانکریت و پروتئین به‌ترتیب 70/0 و 0/33 درصد بود، که نسبت به سیستم کشت خاکی بیشترین میزان را نشان داد.
Keywords:
Authors
مهرداد باباربیع
Dept. of Hort. Sci., Faculty of Crop Prod., Gorgan Univ. of Agric. Sci. and Nat. Resour., Gorgan, Iran.
حسین زارعی
Dept. of Hort. Sci., Faculty of Crop Prod., Gorgan Univ. of Agric. Sci. and Nat. Resour., Gorgan, Iran.
علی اسکندری
Nucl. Agri. Res. School, Nucl. Sci. Technol. Res. Inst., Karaj, Iran.
سیما بادلی
Dept. of Hort. Sci., Faculty of Crop Prod., Gorgan Univ. of Agric. Sci. and Nat. Resour., Gorgan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :