تأثیر قارچ میکوریزا بر رشد و عملکرد فلفل دلمهای (Capsicum annum.L) تحت شرایط تنش خشکی
Publish place: Soil and Plant Interactions، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 272
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-9-2_004
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
تولید گیاهان در شرایط درون شیشهای یکی از روشهای سریع و ارزان در تولید محصولات باغبانی است. ولی گیاهچههای حاصل از این روش نسبت به سایر گیاهان حساسیت بیشتری داشته و نیاز به سازگاری بیشتری با عوامل اقلیمی دارند. بهمنظور بررسی اثر همزیستی دو گونه قارچ میکوریز بر سازگاری، رشد و عملکرد فلفل دلمهای (Capsicum annum.L) رقم Inspiration در شرایط تنش خشکی، دو آزمایش اجرا شد. آزمایش اول، تأثیر تلقیح گیاهچههای حاصل از کشت بافت با قارچ میکوریزا (گونههای Glomus fasciculatum و Glomus intraradicese) بهصورت مایهکوبی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد گیاهان تلقیح شده نسبت به شاهد بیشتر بود. در آزمایش دوم، گیاهچههای تلقیح شده با قارچ میکوریزا و شاهد در معرض سه سطح تنش خشکی (100، 75 و 50 درصد رطوبت ظرفیت مزرعه) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، تعداد انشعابات، سطح برگ، میزان کلروفیل، هدایت روزنهای، درصد کلونیزاسیون و میزان فسفر کاهش و مقادیر پتاسیم و تجمع پرولین برگ افزایش یافت. تلقیح با قارچ میکوریز G . intraradicese تعداد برگ، کلروفیل و وزن تر و خشک میوه را در شرایط تنش خشکی افزایش و میزان پرولین را کاهش داد. بهطور کلی، نتایج این پژوهش، همزیستی با قارچ میکوریز در شرایط آبیاری 75% نیاز آبی گیاه را برای دستیابی به عملکرد مناسب و صرفهجویی در آب مصرفی در تولید گیاه فلفل دلمهای مناسب دانست.
Keywords:
Proline , Yield , Phosphorous , Chlorophyll , Stomatal conductance. , پرولین , عملکرد , فسفر , کلروفیل , هدایت روزنهای
Authors
مژگان انجیلی
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
بهروز اسماعیل پور
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
حمیده فاطمی
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
پریسا جلیل وند
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :