کامران الماسیه - Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan
محمد کابلی - University of Tehran

خرس سیاه بلوچی یک گونه به‌شدت در خطر انقراض است که در جنوب شرق ایران پراکنش دارد. مدل‌سازی ارتباطات سیمای سرزمین بین لکه­های زیستگاهی این گونه می‌تواند مورد استفاده مدیران حفاظت قرار گیرد. درنتیجه، مطالعه‌ای با هدف مدل‌سازی کریدورهای بالقوه خرس سیاه بلوچی میان 31 لکه زیستگاهی در ایران با استفاده از روش تئوری مدار انجام شد. نقشه مطلوبیت زیستگاه در نرم‌افزار MaxEnt با استفاده از 101 نقطه حضور و نه متغیر محیطی طراحی و معکوس این نقشه در مدل‌سازی کریدورهای زیستگاهی استفاده شد. سپس با استفاده از روش تئوری مدار، مناطق با قابلیت مهاجرت زیاد میان لکه‌های زیستگاهی با چهار خوشه تعیین شده در مطالعه پیشین (بر اساس مدل کمینه هزینه) مقایسه شدند. نتایج این مطالعه، سه خوشه اصلی با قابلیت مهاجرت زیاد برای خرس سیاه بلوچی تعیین کرد. همچنین هشت لکه زیستگاهی منزوی برای این گونه تعیین شد که نیازمند اقدامات مدیریتی سریع برای برقراری ارتباط با سایر لکه­های زیستگاهی این گونه در این منطقه از ایران هستند. روش تئوری مدار به‌خوبی خوشه‌های اصلی معرفی شده برای حفاظت از این گونه را در جنوب شرقی ایران تأیید کرد. نتایج این مطالعه می­تواند الگوی مناسبی برای اولویت­بندی حفاظت از زیستگاه­های خرس سیاه بلوچی در این ناحیه از ایران باشد.

Landscape connectivity, Baluchistan black bear, Circuit theory, Least-cost model, ارتباطات سیمای سرزمین, خرس سیاه بلوچی, تئوری مدار, مدل کمینه هزینه