محمد دارایی - دانشگاه تهران، دانشکده مهندسی شیمی، انستیتو نفت
بهزاد رستمی - دانشگاه تهران، دانشکده مهندسی شیمی، انستیتو نفت

بخش عمده ای از منابع هیدروکربوری جهان در داخل مخازن نامتعارف دخیره شده اند. در مخازن نامتعارف دبی تولید به سرعت کاهش یافته و نیاز به فرآیندهای ازدیاد برداشت بیش از پیش می باشد. یکی از روش های پر کاربرد در این نوع مخازن تزریق مرحله ای گاز است. در پژوهش گذشته در طی فرآیند تزریق مرحله ای گاز به بررسی تاثیر دوره خیس خوردگی، تعداد مراحل، و امتزاج پذیر بودن نفت و گاز تزریقی بر روی ضریب بازیافت نهایی پرداخته اند. در این پژوهش به کمک روش های آزمایشگاهی تاثیر دمای مخزن، نوع گاز تزریقی و نوع چیدمان تجهیزات آزمایشگاهی بررسی خواهند شد. گازهای تزریقی گاز نیتروژن، متان و اتان می باشد. در بررسی های انجام شده مشاهده می شود که با افزایش دما و به دلیل افزایش نفوذ مولکولی گاز تزریقی، درصد بازیافت نهایی افزایش می یابد. با توجه به تحقیقات پیشین، بیشتر بودن زمان تزریق نتایج بهتری را در بر دارد. افزایش فشار تزریق تا نزدیکی فشار امتزاج پذیری باعث افزایش 22 درصدی تولید می شود. گاز اتان تاثیر بسزایی در افزایش بازیافت نهایی نفت از نمونه سنگ های نامتعارف استفاده شده در این پژوهش داشته و باعث افزایش 10 درصدی ضریب بازیافت نهایی در نمونه سنگ های نامتعارف می شود. در تزریق گاز اتان و استفاده از گاز متان به عنوان گاز دنبال کننده، با افزایش میزان اتان تزریقی درصد بازیافت نهایی بیشتر می شود.

مخازن نامتعارف، تزریق مرحله ای گاز، گاز دنبال کننده، تزریق گاز اتان