امیرحسین رودپیما - دانشجوی فوق لیسانس، گروه مهندسی عمران، دانشگاه تهران
ایرج محمودزاده کنی - استاد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه تهران
شیرین رودپیما - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشکده معماری، دانشگاه شهید بهشتی

با افزایش ساخت و ساز ها و استفاده از چوب به عنوان مصالح ساختمانی، می بایست اصلاحاتی بر این سازه ها انجام شود تا پاسخگوی نیاز های سازه در مواجهه با بار های معمول برف و باد باشند. ازینرو سازه های چوبی که به عنوان اسکلت سقف شیروانی در شمال کشور استفاده می شوند، با مدلسازی پنج نوع چوب مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق المان های بحرانی در حالت های مختلف بارگذاری مشخص شدند، که تعداد آنها در نقشه ی تیپ مورد نظر 10 عدد می باشد. ملاک بحرانی بودن اجزا تنش ایجاد شده در اعضا و تنش مجاز بسته به نوع چوب می باشد، سپس به واسطه ی قرار دادن صفحات تقویتی در مقاطع بحرانی اقدام به تقویت مقاطع شد که برای مثال نتیجه این موضوع کاهش تنش ها در چوب نوع سه((NO3 در یکی ده المان بحرانی از 52 به 14 کیلوگرم بر سانتی مترمربع بود و به صورت عمومی البته کاهش حداقل 50 درصدی تنش در المان های بحرانی قابل مشاهده است.این روش هم برای سازه های ساخته شده و هم سازه های درحال ساخت قابل انجام می باشد.کاهش تنش باعث ایجاد ضریب اطمینان در مقابل ریسک ها و خرابی های غیر عادی و عدم قطعیت های بارهای بحرانی، اجرایی و کیفیت مصالح می شود. افزون بر این، با تقویت مقاطع به روش ذکر شده، قطع درختان به منظور تهیه چوب کاهش بافته و در بلند مدت منابع طبیعی کشور حفظ میشود. این مهم با کاهش هزینه های شهری و افزایش کارایی سازه، مقدمات توسعه شهری برای مناطق شمالی کشور را فراهم میکند.

سقف شیروانی-سازه های چوبی-طراحی