شایان محجوبی - کارشناس ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه علم و فرهنگ

یکی از مهمترین مسائل در احداث سد، آب بند بودن پی و بدنه ی سد میباشد. برای آببند نمودن بدنه ی سد از روش-های مختلفی از جمله استفاده از مغزه های نفوذناپذیری چون آسفالت، بتن یا رس استفاده میگردد. از سوی دیگر بحث کنترل تراوش از قسمت تحتانی و پی سد نیز بسیار حائز اهمیت می باشد. بدین منظور روشهای متنوعی چون استفاده از پرده ی آببند، احداث دیوار آب بند و همچنین احداث سپر فلزی مورد استفاده قرار میگیرد که در این پژهش بطور مختصر به آنها پرداخته می شود. یکی از مشکلاتی که در هنگام احداث دیوار آب بند با آن روبرو می شویم احداث دیوار آببند در خاکهای مشکل آفرین و مناطق ریزشی می باشد. خاک های ریزشی از جمله خاک های مشکل آفرین محسوب می شوند که باید با اعمال روش های مختلف بهسازی تقویت گردند. جهت احداث دیوار آب بند در چنین خاک هایی می توان از روشهایی چون؛ تزریق جت، تزریق مانشت، احداث پارت جانبی، بکار گیری دوغاب سیمانی و اختلاط عمیق استفاده نمود. هر یک از این روشها بسته به شرایط پروژه میتوانند برای تحکیم خاک سست منطقه و یا آببند نمودن برجای محیط مورد استفاده قرار گیرند. در این پژوهش تمامی روشهای ارایه شده به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

دیوار آب بند، زمین های ریزشی، خاک های مسئله دار