بررسی تکنیکهای نوین تولید نانوامولسیون های اسانس دارچین و زنجبیل

اسانسهاي گیاهی مانند دارچین و زنجبیل به دلیل برخورداري از طیف وسیعی از ویژگیهاي عملکردي مانند فعالیت ضدمیکروبی، آنتی اکسیدانی و ضدسرطانی و همچنین دارا بودن خصوصیات عطري و طعمی خوشایند، از جذابیت بالایی براي استفاده در فرمولاسیونهاي غذایی برخوردار میباشند. با این حال، ماهیت غیرقطبی این اسانسها، کاربرد آنها در بسیاري از مواد غذایی که فرمولاسیون پایه آنها آبی میباشد را محدود کرده است. همچنین، این ترکیبات پایداري شیمیایی و ساختاري کمی دارند و به نور، رطوبت، حرارت و اکسیژن حساس می باشد. یکی از راهکارهاي موثر براي غلبه بر چالش هاي یادشده، استفاده از نانوامولسیون هاي روغن در آب به عنوان حاملهایی براي تلفیق این ترکیبات به محصولات غذایی میباشد. این سیستم هاي کلوئیدي، متشکل از ذرات روغن پوشش داده شده با امولسیفایر میباشند که در یک فاز پیوسته آبی پراکنده شده اند و به واسطه اندازة کوچک ذرات (قطراتی با اندازه کوچکتر از میکرومتر) در برابر رسوب شدن، خامهاي شدن و شرایط محیطی نامطلوب مقاوم میباشند. هدف از این مطالعه مروري، بررسی یافته هاي اخیر در ارتباط با تولید نانوامولسیون اسانس دارچین و زنجبیل با کاربرد تکنیکهاي نوینی همچون فراصوت، دماي وارونگی فاز، امولسیون خودبه خودي و وارونگی فاز امولسیون میباشد.

Keywords:

نانوامولسیون , دارچین , زنجبیل