مکانیسم عملکردی آنزیم های آنتی اکسیدانی در عسل زنبور عسل

عسل یک مکمل رژیمی محتوی مقادیر بالای قندهای گلوکز و فروکتوز در محدوده pH بین 3/7-4/5 است. همچنین عسل محتوی ترکیبات متنوعی مانند پروتئین، آمینو اسیدها، رنگدانه های آلی، ترکیبات عطری، مومها، مواد معدنی، گرده، انواع مختلف آنتی اکسیدانها، اسید فنولیکها، فلاونوئیدها، آسکوربیک اسید و کاروتنوئیدها است. در سلولهای همه موجودات (برای نمونه انسان) طی فرایند متابولیسم اکسیداتیوی، گونه های اکسیژن واکنش پذیر تولید میشود. گونه های اکسیژن واکنش پذیر مانند آنیون سوپراکسید، رادیکال هیدروکسیل، هیدروژن پراکسید، یون هیدروکسیل و سینگلت اکسیژن هستند که باعث اختلالات متعددی مانند تغییرات در ساختار DNA،RNA، پروتئینها و پراکسیداسیون لیپید غشاء در موجودات زنده میشوند. آنتی اکسیدانها به دو گروه تقسیم میشوند که شامل آنتی اکسیدانهای غیرآنزیمی و آنزیمی هستند. در عسل چهار نوع آنتی اکسیدان آنزیمی مانند کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون-S-ترنسفراز (GST)، گلوکزاکسیداز (GOD) و سوپراکسید دسموتاز (SOD) وجود دارد که از فعالیت رادیکالهای آزاد جلوگیری مینمایند. وقتی عسل مصرف میشود این آنزیمها در بدن جذب و وارد میتوکندری های سلولها میشوند تا فعالیت های آنتی اکسیدانی موجود در میتوکندری تقویت شود. همچنین عسل مکملهای لازم برای فعالیت این آنزیم را فراهم میکند تاسلولهای بدن از صدمات و آسیب ها در مقابل گونه های اکسیژن واکنش پذیر محافظت شوند.

Keywords:

فعالیت آنتی اکسیدانی , ترکیبات عسل , گونه های اکسیژن واکنشپذیر , آسیب سلولی