محمدامین حاذق - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز.
هادی عباسی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران،کرج.
سحر نطاق - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز.

گوجه فرنگی گیاه علفی و چند ساله است که در تمام نقاط جهان غالبا به صورت یکساله کشت شده و از لحاظ میزان مصرف و ارزش کشاورزی پس از سیب زمینی در رتبه دوم در جهان قرار دارد. کشور ایران هفتمین کشور در رده بندی کشت و بهره برداری این محصول بوده و نقش بسیار بالایی در فروش این محصول در سطح جهان دارد. بخش قابل توجهی از گوجه فرنگی تولیدی کشور در صنایع تبدیلی به سس، رب و محصولاتی از این قبیل تبدیل میگردد. بازدهی تولید در صنایع تبدیلی گوجه فرنگی در حدود 70-90 درصد بوده و تقریبا 10 تا 30 درصد از وزن مواد خام در حین فرآوری تبدیل به تفاله گردیده و از چرخه بهره برداری تولید خارج میگردد. در موارد معدود از تفاله این محصول بصورت سنتی جهت مصارف محدودی مانند خوراک دام و غنی کننده خاکهای کشاورزی استفاده میشود. مقادیر بالای تفاله گوجه فرنگی تولیدی در کشور میتواند در صورت عدم مدیریت صحیح و دفع نامناسب سبب بروز مشکلات محیط زیستی مختلفی گردد. همچنین براساس مطالعات مختلف صورت گرفته، تفاله این صنایع، ارزش غذایی بسیار بالایی داشته و بصورت بالقوه میتوان از این محصول جانبی در تولید محصولات جدیدتر با بهره وری بالاتر استفاده نمود. لذا در این مطالعه تلاش میگردد تا نگاهی اجمالی به ترکیبات کاربردی و سودمند موجود در تفاله گوجه فرنگی حاصل از صنایع تبدیلی آن صورت پذیرد.

گوجه فرنگی ، پروتئین، لیکوپن، آنتی اکسیدان، فیبر