نقش صمیمیت خانواده و جو عاطفی بر استحكام روانی در بیماران مبتلا به دیابت

مطالعه حاضر با تعيين نقش صميميت و جو عاطفي خانواده بر استحكام رواني در بيماران مبتلا به ديابت انجام شد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و توصيفي - همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را كليه بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم در شهرستان كرج در سال 1398 (شامل 200 هزار نفر) تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و با استفاده از فرمول كوكران 300 نفر مورد بررسي قرار گرفتند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه استحكام رواني كلا، ارله و سويل (2002)، مقياس صميميت واكر و تامپسون (1983) و پرسشنامه جو عاطفي خانواده هيل برن (1964) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها در قسمت آمار استنباطي از رگرسيون خطي چند متغيره از نرم افزار spss نسخه 23 استفاده شد. يافته ها نشان مي دهد كه ضرايب همبستگي آزمون پيرسون بين صميميت و جو عاطفي خانواده با استحكام رواني رابطه معني داري دارند (α- 0/05 و P= 0/001). نتايج نشان داد كه صميميت و جو عاطفي خانواده توان پيشبيني استحكام رواني در بيماران مبتلا به ديابت را دارد. بنابر نتايج مهمترين پيشبيني كننده استحكام رواني به ترتيب جو عاطفي خانواده سپس صميميت خانواده است. در نتيجه پيشنهاد مي شود براي كمك به استحكام رواني بيماران ديابتي از نتايج اين پژوهش استفاده كرد.

Keywords:

استحکام روانی , جو عاطفی خانواده , صمیمیت خانواده , دیابت