اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر كاهش وزن و حساسیت به طرد در زنان مبتلا به چاقی

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش وزن و حساسيت به طرد در زنان مبتلا به چاقي شهر تهران انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه آماري شامل 30 زن مبتلا به چاقي با BMI بزرگتر از 29/99 مي باشد كه با استفاده از نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به شيوه تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) گمارده شدند. آزمودني ها قبل و بعد از انجام مداخله به پرسشنامه پاسخ دادند و شاخص توده بدني آن ها اندازه گيري شد. مداخله شامل 8 جلسه 90 دقيقه اي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بود كه تنها در گروه آزمايش انجام شد داده ها به روش تحليل كوواريانس و با استفاده از نرم افزار spss‐24 تحليل شدند. نتايج تحليل داده ها نشان داد پس از مداخله درماني، كاهش معناداري در نمرات شاخص توده بدني (P< 0/001) و حساسیت به طرد (p< 0/001) شركت كنندگان در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل به وجود آمده است. بر اساس نتايج مطالعه حاضر، گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند باعث كاهش وزن و نيز كاهش حساسيت نسبت به طرد در زنان شود. لذا مي توان از اين روش درماني در كنار ساير مداخله ها بهره برد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , کاهش وزن , حساسیت به طرد , چاقی